حساسیت ضدمیکربی ایزوله های استرپتوکوکوس آگالاکتیه ایجاد کننده عفونت دستگاه ادراری

استرپتوکوکوس آگالاکتیه ارگانیسم کومنسال در دستگاه اوروژنیتال و رکتوم انسان است و عفونت های حاد در نوزادان ایجاد می کند. این باکتری همچنین با عفونت حاد دستگاه ادراری بخصوص در بیماران مبتلا به عوارض مزمن پزشکی مرتبط است. این مطالعه به منظور تعیین حساسیت ضدمیکروبی استرپتوکوکوس آگالاکتیه جدا شده از ادرار بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری در تهران انجام شد. در یک دوره سه ماهه از فروردین تا خرداد 1394 ، نمونه های ادرار میانی بیماران بستری و سرپایی با علایم عفونت ادراری مراجعه کننده به یک بیمارستان عمومی در تهران کشت داده شد. استرپتوکوکوس آگالاکتیه با روش های میکروب شناسی متداول مورد شناسایی قرار گرفت و حساسیت ضد میکربی با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل انستیتو استاندارد آزمایشگاه بالینی CLSI تعیین شد. از 264 بیمار دارای عفونت ادراری با استرپتوکوکوس آگالاکتیه اغلب آنها مونث 226 مورد 86/6%، و سرپایی 252 مورد 95/5% بودند. میزان حساسیت به مواد ضدمیکربی به قرار زیر بود: پنی سیلین، ونکومایسین و لینزولید 100 %، آمپی سیلین و نیتروفورانتویین 99/6% لووفلوکساسین 95/8% سیپروفلوکساسین 93/5% کلیندامایسین 84/7% اریترومایسین 82/6% و تتراسایکلین 12% نتایج این مطالعه حساسیت بالای ایزوله های استرپتوکوکوس آگالاکتیه را به اغلب مواد ضدمیکربی مصرف شده در درمان بیماران را نشان داد. با این حال، ارزیابی دقیق حساسیت ضدمیکربی ایزوله ها برای جلوگیری از شکست بالینی توصیه می شود

کلیدواژه ها:

استرپتوکوکوس آگالاکتیه ، حساسیت ضدمیکربی ، عفونت دستگاه ادراری