اهمیت کشاورزی ارگانیک در پیشرفت و توسعه تنوع زیستی

کشاورزی ازگانیک برای تنوع زیستی بسیار مناسب است. تنوع زیستی به انواع تنوع در زمین مانند تنوع ژنتیکی، تنوع گونه و تنوع اکوسیستمی اشاره دارد. حفظ تنوع زیستی فقط برای مناطق حفاظت شده نیست. اغلب استراتژی های حفاظتی با حفظ گونه های موجود در مناطق حفاظت شده آغاز می شود. اما این کارها هرگز برای حفاظت تنوع زیستی کافی نیست. برای این کار احتیاج به زمینهای پایدار همراه با استراتژیهای مدیریت آب، برای تشویق تنوع زیستی بومی در نواحی که مردم زندگی می کنند، داریم. برای حفظ تنوع زیستی هم کشاورزی وهم طبیعت لازم است. کشاورزی خود یکی از عوامل حفظ تنوع زیستی است. در هر سیستم کشاورزی تنوع زیستی به اجرا در می آید این کارها مانند بازیافت مواد زاید، کنترل شرایط اقلیمی و بافر کردن فرآیندهای آبیاری است. در سیستم های کشاورزی انسانها با آوردن نهاده های خارجی در این اکوسیستم دخالت می کنند مانند استفاده از آفت کش های شیمیایی و کودهای شیمیایی، در واقع تنوع زیستی، میراث ارزشمندی است که بشر آن را از نسلهای قبل به امانت گرفته است و باید به نسل های بعد بسپارد. کشاورزان ارگانیک هم نگهبان تنوع زیستی هستند و هم استفاده کننده از تنوع زیستی، در سطوح اکوسیستم حفظ منابع طبیعی در اطراف کشاورزی ازگانی و فقدان مواد شیمیایی باعث جفظ حیات وحش می گردد. همچنین آیش گذاری زمین باعث عدم فرسایش خاک در تنوع زیستی می گردد. استفاده از فرآورده های اصلاح شده ژنتیکی در کشاورزی ارگانیک جایز نیست. زیرا اثرات فراورد ه های اصلاح شده ژنتیکی هنوز بخوبی شناخته نشده اند. کشاورزی ارگانیک هدفش تشویق و توسعه تنوع زیستی است و باعث تثبیت بافت خاک، حفظ چرخه آب، چرخه کربن، چرخه مواد غذایی و آلودگی کمتر زمین است.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، تنوع زیستی ، اکوسیستم