زنان، مدیران در حاشیه( مطالعه موردی استان خوزستان)

این پژوهش در شهرستان های دشت آزادگان و شوش، به منظور بررسی سطح آگاهی زنان روستایی از وضعیت حیات وحش منطقه شکار ممنوع میشداغ(مشداخ) با تکیه بر گونه آهوی ایرانی(G. Subgutturosa) صورت پذیرفت. بدین منظور 240 پرسشنامه به روش مصاحبه حضوری میان زنان روستایی منطقه به صورت سیستماتیک-تصادفی توزیع گردید تا ضمن بررسی وضعیت گونه مورد نظر از دیدگاه زنان روستاهای منطقه، وجود یا عدم وجود ارتباط میان مولفه های مختلف مشخص شود. برای بررسی ارتباط میان مولفه ها از آزمون Chi-square test استفاده شد. اهمیت این موضوع نیز بدان علت است که درک صحیح روابط موجود و لحاظ کردن آن ها در برنامه ریزی های آتی می تواند نقش موثری در حفاظت آهو داشته باشد. نتایج این مطالعه حاکی از پایین بودن سطح آگاهی های زنان روستایی در رابطه با حیات وحش منطقه بود. امری که غفلت از آن پیامدهای سوئی به دنبال خواهد داشت، چرا که زنان با توجه به نقش حیاتی خود در اجتماعات روستایی قادر به ایفای تقش مدیریتی موثری در عرصه حفاظت از محیط زیست و پایداری منابع طبیعی بوده، به حاشیه رانده شدن آنان عدم بالفعل سازی پتانسیل های بالقوه زنان منطقه را در پی خواهد داشت. آنچه مسلم است این است که، برنامه ریزی یکپارچه و صحیح، استفاده از مشارکت های زنان روستایی، آموزش دادن به آنها، فرهنگ سازی و جلب اعتماد مردم در پیاده سازی برنامه ها از مهمترین عوامل موثر در تضمین پایداری زیستگاه و گونه در آینده خواهند بود.

کلیدواژه ها:

، G. subgutturosaوضیت حیات وحش ، زنان روستایی و دانش سنتی ، مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی ، منطقه شکار ممنوع میشداغ