تولید بیواتانول از همی سلولز با استفاده از مخمرPichia stipitis خوگرفته به محیط کشت حاوی باگاس نیشکر هیدرولیز شده

امروزه استفاده از مواد لیگنوسلولزی و بیومس برای تولید سوخت های زیستی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. باگاس نیشکر که حجم بالایی را در بین ضایعات کشاورزی دارد انتخاب مناسبی برای تولید بیواتانول به شمار می رود. در این تحقیق خوگیری مخمرPichia stipitis بر روی هیدرولیزات باگاس نیشکر که با استفاده از اسید رقیق پیش تیمار شده به منظور تولید اتانول بررسی شده است. در این مطالعه مخمر اولیه بدون خوگیری (سوش وحشی) و مخمر خوگرفته در محیط کشت حاوی 0 و 50 و 100 درصد هیدرولیزات با هم مقایسه شده است. علاوه بر این محیط سم زدایی شده و محیط هیدرولیزات بدون سم زدایی نیز برای این دو مخمر مقایسه شده است. بررسی ها بر روی محیط حاوی 0% هیدرولیز حاکی از آن است که سوش طبیعی رشد بهتری نسبت به سوش خوگرفته داشته و قند موجود را سریع تر مصرف کرده و میزان اتانول بالا تری نیز به تبع آن تولید کرده است. درحالیکه در هیدرولیزات 100 درصد مقدار رشد و تولید اتانول و همچنین سرعت تخمیر بالاتری دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که سم زدایی تاثیر مثبتی بر رشد و تولید اتانول در سوش وحشی داشته است ولی در سوش خوگرفته برعکس چراکه به دلیل کاهش قند محیط در عمل سم زدایی، اتانول تولیدی نیز کاهش یافته است

کلیدواژه ها:

اتانول ، همی سلولز ، باگاس ، خوگیری Pichia stipitis