تولید بیوگاز از هضم بی‌هوازی کود مرغی: اثر غلظت مواد جامد آلی در بازده بیوگاز

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های موجود در روند استحصال بیوگاز از کود مرغداری‌ها، غلظت بالای نیتروژن آمونیاک موجود در کود می‌باشد که اثر بازدارندگی فراوانی در پیشرفت فرآیند هضم بی‌هوازی دارد. به همین منظور تعیین و کنترل مناسب‌ترین غلظت مواد جامد آلی کل (TS) و نتیجتاً سطح مجاز آمونیاک، در خوراک هاضم های بی‌هوازی، یکی از اولویت‌های مهم در فرآیند هضم بی‌هوازی کود مرغی به شمار می‌آید. در این تحقیق، با طراحی و ساخت مجموعه ای از هاضم های بی‌هوازی تک مرحله ای، در مقیاس آزمایشگاهی و به حجم هر کدام 8 لیتر، تحت شرایط مزوفیلیک (c˚37 - 35) اثر غلظت‌های 3/5%، 7% و 10% مواد جامد آلی کل (TS) کود را بر مقدار بازده متان را در زمان ماند بین 60-30 روز، مورد بررسی قرار داده شد. نتایج حاصل از آزمایشات صورت گرفته نشان می‌دهند که بیشترین مقدار بازده متان و حجم بیوگاز به دست آمده، حاصل از هضم بی‌هوازی کود مرغی با غلظت TS 7% و در زمان ماند 40 روز می‌باشد که به ترتیب دارای مقادیر 65% و 474 لیتر می‌باشند. همچنین، هضم بی‌هوازی کود مرغی با غلظت TS 7%، نسبت به غلظت‌های 3/5% و 10%، به ترتیب 39% و 23% از لحاظ حجمی بیوگاز بیشتری تولید کرده است.

کلیدواژه ها:

کود مرغی ، هضم بی‌هوازی ، بیوگاز ، آمونیاک