کاربرد بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک در فرآیند های گیاه پالایی

گیاه پالایی شامل استفاده از گیاهان و میکروب های مرتبط با آنها است که برای پاکسازی خاک ها ، رسوبات ، و آبهای زیرزمینی آلوده بعنوان یک تکنولوژی کم هزینه و دوستدار طبیعت پدیدار شده است . به دلیل جاذبه های زیبایی شناختی ، این تکنولوژی در بیش از 10 سال اخیر بطور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است . گیاه پالایی فرآیند ها و مکانیسم های مختلف گیاهی را که بطورطبیعی در ذخیره سازی ، کمپلکس شدن ، تبخیر، و تجزیه آلاینده های آلی و غیر آلی دخالت دارند را مورد استفاده قرار می دهد . گیاهان خاصی ، بنام ابر انباشتگرها، گزینه های خوبی برای گیاه پالایی ، بخصوص برای پاکسازی فلزات سنگین هستند . کارایی گیاه پالایی اساساً می تواند با استفاده از بیوتکنولوژی و تکنولوژی های مهندسی ژنتیک بهبود پیدا کند . نتایج تحقیقات اخیر، شامل بیان ژنهای مربوط به محصولات پروتئینی درگیر در جذب، انتقال، و توقف فلزات یا بیان ژن های مربوط به آنزیم های درگیر در تجزیه مواد آلی خطرناک ، امکانات جدیدی را در گیاه پالایی پیش رو گذاشته است. مقاله حاضر مروری بر پیشرفت های اخیر در تولید گیاهان ترانس ژن با ظرفیت های گیاه پالایی ارتقاء یافته و پتانسیل استفاده از آنها برای پاکسازی محیطی است.

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، ابر انباشگرها ، آلاینده های آلی و غیرآلی