زیست پالایی سایت های آلوده به هیدروکربنهای نفتی

کیفیت آب، سلامتی جامعه، وضعیت اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد. استفاده از منابع آب های زیرزمینی جهت تهیه آب شرب جامعه ، امروزه در حد گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است به همین علت حفاظت آنها از آلودگی بسیار مهم است. موارد زیادی تا بحال گزارش آلودگی آب های زیرزمینی به انواع آلاینده ها بویژه هیدروکربن های نفتی منتشر شده است.هیدروکربن ها ترکیباتی آلی هستند که عمدتاً از اتم های کربن و هیدروژن و به صورت آروماتیک ساخته شده اند. هیدورکربن های آروماتیک حلقوی گروهی از آلاینده ها هستند که در فعالیت های اکتشاف و استخراج نفت ایجاد می شوند. در مناطقی که غلظت آنها بالاست (مانند نشت های نفتی) می تواند دارای سمیت کشنده مزمن نیز باشند. مهم ترین نگرانی از وجود این آلاینده ها در محیط این است که حتی در غلظت های کم نیز می توانند موجب بروز سرطان و یا جهش های ژنتیکی شوند.آلودگی های نفتی به سه روش فیزیکی، شیمیایی و زیستی پاکسازی می شوند. در روش های زیستی با استفاده از فرآیندهای میکروبی باعث تبدیل آلودگی به مواد غیرسمی است مؤثرتر و بی ضررتر میشوند.امروز حدود۷۹ جنس از باکتری ها شناسایی شده اند که توانایی استفاده از هیدروکربن ها به عنوان منبع کربن و انرژی را دارند.که بر اساس نتایج بدست آمده در زمینهی پاکسازی بیولوژیکی تاثیر مثبت باکتری سودوموناس و باسیلوس در زدودن آلاینده های آلی و همچنین تاثیر باکتریهای سودوموناس، آرتروباکتر، کورینه باکتریوم ،فلاوباکتریوم، آکروموباکتر، میکروکوکوس، نوکاردیا و مایکوباکتریوم به عنوان فعالترین گونه های باکتریایی در تجزیه ی هیدروکربن ها در خاک گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

هیدروکربن های نفتی ، سودوموناس ، آرتروباکتر ، کورینه باکتریوم ، آکروموباکتر