نگرش کارکنان مراکز پیش دبستانی خصوصی بیرجند در مورد آموزش بازی (1392)

آغاز پرورش بسیاری ازتوانایی های انسان ازجمله قدرت تخیل وخلاقیت دردوران کودکی است (نقره کارو همکاران، 1388) .افتیمیوس وهمکاران( 2003) گزارش می دهندانگیزش وخلاقیت بامیزان بازی کودکان پیش دبستانی رابطه ی مستقیم دارد، زیراتحریک درسنین پیش ازدبستان ، اولین راه فعالیت بیان، یادگیری وپیشرفت تحصیلی است. بازی یکی ازروش هایی است که گرایش کودک به ساختن و آزمودن راپرورش می دهد. بازی وسیله طبیعی کودک برای بیان واظهار خوداست( خدایی، 1380). مطالعه گریک و همکاران (2010) نشان می دهد آگاهی و اعتقادی مربیان در زمینه آموزش بازی، راهنمایی ومدیریت صحیح آن ها درهدایت بازی کودکان به اندازه فراهم بودن امکانات ٍآثار مثبت آن را افزایش می دهد. شوروی وریفل ( 2010) معتقدند برای بعضی ازمربیان، بازی تنها وسیله مدیریت کلاس است، درحالی که عده ای آن راعامل حمایت کننده وتقویت کننده یادگیری کودک می دانند. محیط مناسب برای بازی نیزدرسلامت روحی وجسمی کودکان موثراست ، نتایج پژوهش های انجام شده دراین موردنشان می دهد کودکان توجه وعلاقه بسیاری به محیط بازی طبیعی دارندو پویایی موجود درطبیعت این حس راتقویت می کند. زمین های بازی که درآن به جای وسایل ثابت ومصنوعی ازطبیعت به عنوان ابزاری برای بازی استفاده شود بسیارمناسب است (مهدی نژاد و همکاران، 1391).

کلیدواژه ها:

آموزش بازی ، نگرش ، مربیان ، مرکز پیش دبستانی خصوصی