برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال با رویکرد یکپارچه سازی شبکه با منابع دور از شبکه

برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال برای اتصال واحدهای نیروگاهی تجدید پذیر به شبکه اصلی، تحت عنوان یکپارچه سازی شبکه، موضوع بسیار مهم و کلیدی در چشم انداز جدید شبکه های قدرت مدر و امروزی شناخته می شود. مهمترین چالش در این میان، ارائه یک روش برنامه ریزی مبتنی بر تحلیل مسائل فنی و اقتصادی جهت انتخاب آرایش توسعه خطوط انتقال و تعیین ظرفیت واحدهایی است که قرار است به عنوان منابع انرژی تجدیدپذیر به شبکه اضافه گردند. از این رو، نهاد برنامه ریز سیستم با رویکرد کمینه سازی هزینه های بهره برداری و سرمایه گذاری در توسعه تجهیزات تولید و انتقال به دنبال تعیین یک طرح بهینه برای سرمایه گذاری در این زمینه می باشد. در این مقاله، مدلی جهت برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال مورد نیاز برای بهره گیری از منابع تجدیدپذیر، به طور خاص واحدهای بادی که معمولاً دور از شبکه سراسری هستند، ارائه شده است. مدل پیشنهادی در قالب یک مسئله بهینه سازی مختلط با عدد صحیح و با بهره گیری ازروش پخش بار بهینه مبتنی بر ماتریس امپدانس شاخه و گره استوار شده است تا بتواند گسستگی در شبکه انتقال به واسطه نقاط دور از شبکه را نیز مدل سازد. شبیه سازی ها بر روی شبکه تیت نمونه انجام شده است تا قابلیت های مدل پیشنهادی را نمایان سازد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه ، یکپارچه سازی منابع بادی ، ماتریس تلاقی شاخه و گره