بررسی تأثیر محلول پاشی الکلها برگیاهان به عنوان روشی نوین درکشاورزی

همگام با افزایش نیازهای بشر به عنوان مصرف کننده مواد غذایی سالم با منشاء گیاهی در جهت حفظ و بقای منابع طبیعی، دستیابی به روش های نوین کشاورزی همواره به عنوان هدفی غایی در سیستم های کشاورزی پایدار مطرح می باشد تغذیه از راه برگ و اصطلاحا محلول پاشی یکی از روش های رساندن مواد غذایی و عناصر مورد نیاز به گیاهان می باشد که به دلیل سرعت جذب از طریق اندام های هوایی می توان در سریعترین زمان ممکن به نتیجه رسید و نیاز غذایی گیاهان را تامین نمود از آنجا که محلول پاشی با الکل ها به ویژه اتانول و متانول به عنوان یکی از راهکارهای مناسب در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان در نظام های پایدار محسوب می شود از جایگاه ویژه ای در کشاورزی پایدار و حفظ منابع طبیعی و بقای آن برای نسل های آتی، برخوردار است . اتانول و متانول با داشتن مولکول های کوچکتر از دی اکسید کربن به راحتی از طریق انتشار ساده بدون صرف انرژی از غشاء سلول گیاهی عبور کرده و جذب سلول های گیاهی می شود و حتی در زمان خشکی و کم آبی که روزنه های گیاهی بسته باشد به آسانی کربن خود را در اختیار گیاه جهت انجام فرایند فتوسنتز قرار می دهد و ماده خشک گیاه افزایش می یابد در این راستا این مقاله با مرور بر ویژگی های الکل ها و تاثیر آنها بر فتوسنتز نقش اتانول و متانول در علم کشاورزی نوین پررنگ تر می نماید.

کلیدواژه ها:

اتانول ، عملکرد ، متانول ، محلول پاشی