ارتباط بین میزان پرولاکتین سمینال و استرس اکسیداتیو در مردان بارور و نابارور

به منظور بررسی ارتباط بین میزان پرولاکتین سمینال و شرایط اکسیداتیو پلاسمای سیمن در مردان بارور و نابارور پارامترهای اسپرمی و مقادیر پرولاکتین، مالون دی آلدئید، سوپراکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مردان بارور (n=39) و نابارور (n=80) ارزیابی شد. غلظت پرولاکتین در مردان نورموزواسپرمیک بطور معنی داری (0/05>p) بالاتر از مردان الیگوزواسپرمیک و آستنوزواسپرمیک بود. مقادیر بالاتر (0/05>p) مالون دی آلدئید در پلاسمای سیمن مردان نابارور مشاهده شد. همبستگی مثبت معنی داری بین میزان پرولاکتین و تعداد و قابلیت تحرک اسپرم و نیز فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز دیده شد. همچنین، یک همبستگی منفی بین میزان پرولاکتین سمینال و مقادیر مالون دی آلدئید مشاهده گردید. یافته های بدست آمده اهمیت پرولاکتین سمینال در ارتباط با کیفیت اسپرم و شرایط اکسیداتیو سمینال و نقش احتمالی پرولاکتین سمینال در باروری مردان را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

پرولاکتین ، استرس اکسیداتیو ، کیفیت سیمن ، ناباروری مردان