اثر آگماتین بر اختلال یادگیری احترازی غیر فعال و حافظه، القاء شده توسط مت آمفتامین در رت.

مقدمه و هدف: یادگیری فرآیندی است که طی آن الگوی رفتاری موجود در پاسخ به یک تجربه تغییر میکند و حافظه فرآیندی است که طی آن این تغییر الگو کد گذاری، ذخیره و در نهایت بازآوری میگردد . آگماتین (4- (امینو بوتیل) گوانیدین) یک پلی آمین کاتیونی است که سبب تغییر و تعدیل در بسیاری از رفتارها منجمله رفتارهای ایجاد شده در اثر سوءمصرف مواد مخدر می گردد و بر روی حافظه و یادگیری اثرگذار است و به عنوان کاندیدایی برای درمان سوءمصرف مواد مخدر پیشنهاد شده است . در تحقیقات متعدد نشان داده شده است که آگماتین در تنظیم بسیاری از اثرات رفتاری ناشی از مواد مخدر نقش دارد . در این تحقیق با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیر فعال (PAL) اثرات آگماتین بر روی اختلالات یادگیری احترازی غیر فعال و حافظه القاء شده توسط مت آمفتامین در رت نر نژاد ویستار بررسی شد. مواد و روشها: در این پژوهش از رت های نژاد ویستار با وزن تقریبی (180 تا 220g) استفاده شد . رت ها در گروه های مختلف به مدت 5 روز با مت آمفتامین در دوزهای 1 و 2 mg/kg به روش تزریق صفاقی تیمار شدند. همچنین تیمار با آگماتیم به صورت تزریق صفاقی به مدت 5 روز در دوز 10mg/kg انجام شد. سپس با دستگاه step-through تست رفتاری انجام گرفت . نتایج: مت آمفتامین در دوزهای 1 و 2 mg/kg موجب ایجاد وابستگی به صورت مزمن (Chronic) و تخریب حافظه گردید. دوز 10mg/kg آگماتین به کار رفته در رت هایی که حافظه آنها بواسطه سوء مصرف مت آمفتامین تخریب شده بود دارای اثرات مثبت بوده است که از این اثرات می توان به افرایش میران تاخیر ورود به ناحیه تاریک یا STL (step-through latency) ، کاهش تعداد شوک دریافتی در روز یادگیری به منظور اجتناب از ورود به ناحیه تاریک (number of electric shock) و همچنین کاهش تعداد دفعات ورود به ناحیه تاریک (number of trials entries into the dark chamber) اشاره نمود. اگماتین باعث بهبود حافظه و بادیگری در هر دو گروه از رت هایی که مت آمفتامین مصرف کرده بودند (1 و 2 mg/kg) گردید که بهترین اثر بخشی آگماتین بر روی حافظه و یادگیری در گروهی که مت آمفتامین با دوز 1mg/kg استفاده کرده بودند مشاهده گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به افرایش روزافرون گرایش به مصرف مواد مخدر صنعتی منجمله مت آمفتامین و عدم وجود روش های کارآمد برای ترک و یا کاهش اثرات ناشی از سوء مصرف این مواد، تحقیقات در جهت پیدا کردن راهی برای کاهش اثرات این مواد همچنان ادامه دارد. از طرفی اگر بتوان از موادی که به طور طبیعی در بدن وجود دارند ، مانند آگماتین، در جهت درمان عوارض ناشی از سوء مصرف مواد مخدر استفاده کرد انتظار می رود نتایج بهتری داشته باشد تا استفاده از مواد سنتتیک. آگماتین یکی از مواد با منشأ داخلی (Endogenous) است که به عنوان یک کاندیدا برای تقویت حافظه و جلوگیری از تخریب نورونی مطرح می باشد. در این تحقیق عوارض مثبت آگماتین بر روی اختلال یادگیری احترازی غیر فعال و حافظه، القاء شده توسط مت آمفتامین مشاهده گردید. امید است با مطالعات دیگر اطلاعات بیشتری در این زمینه در دسترس قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مت آمفتامین ، آگماتین ، حافظه و یادگیری ، رت