بیابانزایی و اثر آن بر کاهش تنوع زیستی در مناطق خشک و بیابانی ایران

در دو دهه اخیر با افزایش روند تخریب و نابودی محیط زیست در سطح جهان، توجه متخصصان به مسئله تنوع زیستی معطوف شده است. بیابانزایی پدیده ای بس مخرب در سطح جهان است که آثار سوئی را بدنبال خود دارد. هجوم ماسه های روان و خسارت ناشی از آن به کانون های جمعیتی، کاهش حاصلخیزی و توان تولید اراضی، افزایش سیل خیزی، تشدید آلودگی های زیست محیطی، تشکیل و حر کت ریزگردها، کاهش تنوع زیستی، هدررفت منابع پایه، ناپایداری نظام تولید و تهدید منابع معیشت و غیره از مهم ترین آثار زیان بار بیابانزایی است. در شور ما نیز موضوع تخریب سرزمین و فرسایش آبی و بادی از عوامل اصلی تهدید کننده پایداری منابع اراضی و توسعه پایدار شور به شمار می آید. با توجه به اهمیت این مسئله شناخت هر چه بیشتر این پدیده هول انگیز از ابعاد مختلف در مسیر مبارزه با آن لازم مینماید. در این مقاله با مروری برمنابع و نظرات کارشناسان سعی شده است ابعاد این مسئله روشنتر گردد

کلیدواژه ها:

بیابانزایی ، فرسایش بادی ، تنوع زیستی