اثرات تغذیه ای عصاره الکلی بره موم بر صفات بیولوژیکی و فلور باکتریایی دستگاه گوارش زنبور عسل

به منظور ارزیابی اثرات تغذیه ای سطوح مختلف عصاره الکلی بره موم (25، 50، 75 میلی گرم) بر صفات بیولوژیکی و فلور باکتریائی دستگاه گوارش زنبور عسل آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در انکوباتور مرکز تحقیقات کشاورزی منابع طبیعی اصفهان انجام شد. مقایسه میانگین بین تیمارهای آزمایشی نشان داد که بیشترین طول نیمه عمر ( 50 درصد تلفات) مربوط به گروه شاهد و برابر 44 روز بود که با سطوح مختلف بره موم تفاوت معنی داری داشت (0/05>P). تلفات در سن 20 روزگی در سطوح آزمایشی بره موم با تیمار اختلاف معنی داری نداشت (0/05بره موم نسبت به گروه شاهد تفاوت معنیداری داشت بطوری که کمترین میزان مصرف خوراک مربوط به گروه شاهد (27/79 گرم) و بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 75 میلی گرم بره موم بود. مقایسه سطوح آزمایشی اثر معنیداری روی میزان جمعیت باکتریهای لاکتوباسیل در دستگاه گوارش زنبور عسل نشان داد (0/05>P). بیشترین میزان جمعیت لاکتوباسیلوس مربوط بره موم 25 میلی گرم (9/23 لگاریتم تشکیل کلنی بر گرم) بود. کمترین میزان جمعیت باکتریهای کلی فرم مربوط به تیمار شاهد (6/38 لگاریتم تشکیل کلنی برگرم) بود که با سطح 75 میلی گرم بره موم اختلاف معنیداری نداشت. همچنین نسبت باکتری های لاکتو باسیلوس به باکتری های کلی فرم در سطوح مختلف بره موم نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت ولی مقایسه میانگین ها نشان داد که کمترین نسبت مربوط به سطح 50 میلی گرم بره موم با 13/56 میلی گرم می باشد. عصاره الکلی بره موم در سطح 25 میلی گرم برای افزایش باکتریهای لاکتو باسیل و در سطح 75 میلی گرم برای کاهش باکتری های کلی فرم بعنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی می تواند جایگرینی مناسبی در تغذیه زنبور عسل مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زنبور عسل ، بره موم ، عصاره الکلی ، آنتی بیوتیک ، جمعیت میکروبی