آفلاتوکسینها وتاثیر آنها بر کیفیت غذاهای انسانی وحیوانی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 458

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF02_092

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394

چکیده مقاله:

همانند بسیاری از سموم قارچی ، آفلا توکسینها نیز اثرات زیانباری بر سلامت انسانها وسایر حیوانات به خصوص حیوانات اهلی مورد مصرف انسان دارند که از جمله این اثرات میتوان به تومور زایی،ایجاد جهش در مواد ژنتیکی سلول،کاهش وزن ،زایش موجودات ناقص الخلقه وتضعیف سیستم ایمنی اشاره کرد.این سموم توسط گونه هایی از قارچ کپکی آسپرژیلوس ودر مراحل انتهایی رشد این قارچها تولید میشوندوبه دلیل اثرات زیانباری که دارند برای آنها در خوراک انسان وحیوانات حدود مجازی تعیین شده است .مثلا حد مجاز آفلاتوکسین AFM1 M1در شیرتوسط اتحادیه اروپا 50 نانوگرم درلیتر، آفلا توکسین AFB1B1 در خشکبارواغذیه دامی 5میکروگرم درکیلوگرم وAFM1 درپنیر 250 نانوگرم درکیلوگرم تعیین شده است.این سموم در انسان بیشتر بر سلولهای کبد تاثیر گذاشته وموجب ایجاد تومورهای کبدی میشوند که روند ایجاد آن نیز بسیار کندبوده وبه سادگی ودر مراحل اولیه قابل تشخیص نمیباشد.ازطرفی بعد ازتولیداین سموم وورود به مواد غذایی بسیار مشکل میتوان آنها راازبین برد زیرااگر از فرایندهای حرارتی برای ازبین بردن بعضی از این سموم استفاده شود بسیاری از مواد غذایی بلااستفاده شده وکیفیت آنها بسیار پایین میآید درحالی که شاید درصد بسیارجزئی از این سموم ازبین برود. مثلا آفلاتوکسین M1 در حرارت 299 درجه سانتی گراد تجزیه میشود پس محرز است حرارت دادن شیر تا این درجه برای حذف سم غیر معقول وغیر عملی است.بسیاری از کشورهای جهان با ا تخاذ روشهایی مناسب به حدود استاندارد جهانی دست یافته اند در حالی که بسیاری از کشورها هم حتی قوانین بهداشتی مناسبی در این زمینه ندارند.دراین مقاله سعی شده وضعیت آلودگی بعضی از مواد غذایی انسانی ودامی به صورت اجمالی مورد بررسی قرارگیرد

نویسندگان

حسن قادی

گروه زیست شناسی، آموزش و پرورش شهرستان آمل ،دانش آموخته کارشناسی ارشد میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

عیسی غلامپور عزیزی

گروه قارچ شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل