بررسی نقش میانجی پاسخگویی فردی در رابطه بین هویت سازمانی با کیفیت زندگی کاری معلمان دوره ابتدایی شهرستان صومعه سرا

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی پاسخگویی فردی در رابطه بین هویت سازمانی با کیفیت زندگی کاری معلمان دوره ابتدایی شهرستان صومعه سرا انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان صومعه سرا برابر با 314 نفر ( 213 زن و 101 مرد) در سال تحصیلی 1395-96 بود که از میان آنها برحسب جدول کرجسی و مورگان 173 معلم ( 117 زن و 56 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های معتبر هویت سازمانی چنی 1983 ، پاسخگویی فردی هاچوارتر و همکاران 2007 و کیفیت زندگی کاری والتون 1973 استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تایید متخصصان و استاد راهنما رسیده و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/81، 0/78، 0/83 به دست آمده است. فرضیه های پژوهش با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های پژوهش نشان داد که پاسخگویی فردی در رابطه بین هویت سازمانی با کیفیت زندگی کاری معلمان دوره ابتدایی نقش میانجی دارد P> 0/05 به طوری که 53/5 درصد اثر کل هویت سازمانی بر کیفیت زندگی کاری از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی پاسخگویی فردی تبیین می شود. همچنین، بین هویت سازمانی با کیفیت زندگی کاری معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد P> 0/05 بین هویت سازمانی با پاسخگویی فردی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد P> 0/05 و نیز بین پاسخگویی فردی با کیفیت زندگی کاری معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد P> 0/05 بنابراین، در صورتی که هویت سازمانی معلمان افزایش یابد، بر پاسخگویی آنها و در نتیجه کیفیت زندگی کاری آنها افزوده می شود.

کلیدواژه ها:

هویت سازمانی ، پاسخگویی فردی ، کیفیت زندگی کاری ، معلمان دوره ابتدایی