نشاط پایدار منابع انسانی بر اساس الگوی اسلامی شادکامی

شادی شکلی از حالات و احساس های خوشایند، رفاه و نگرش های مثبت است که توجه فزآینده ای در روانشناسی به خود جلب نموده است. همچنین علاقه به شادی در محیط کار توسعه یافته است. شادی هم برای فرد و هم سازمان ضروری است. برغم اینکه متون اسلامی سرشار از آموزه های شادی آفرین در سطح فرد و سازمان می باشند، پژوهشی برای ارایه یک الگوی کاربردی در سازمان ها بر اساس آن صورت نگرفته است. هدف این پژوهش دستیابی به شیوه های ایجاد سازمان شاداب بر اساس الگوی اسلامی می باشد. بر اساس بعد تکوینی شادکامی، هستی به طور کلی و از جمله انسان و زندگی او، تابع یکسری سنن و قوانین خاص است که از آن به واقعیت های هستی شناختی یاد می کنیم. هدف این قوانین تامین سعادت واقعی و شادکامی پایدار آدمی است. پایه بنیادین شادکامی اسلامی، توحید و مولفه های آن رضا و نشاط می باشند. این مقاله در صدد تبیین عوامل و ابعاد شادکامی اسلامی و ارایه شیوه های به کارگیری آن در سازمان ها می باشد. بدین منظور با الهام از مبانی شادکامی اسلامی، عوامل و مولفه های شادی بخش ذی نفعان و نیز شیوه به کارگیری آنها در سازمان شناسایی شده اند

کلیدواژه ها:

شادکامی ، سازمان شاد ، سازمان شاد در اسلام