استفاده از شبکه نقاط کنترل در فرآیند تعیین ناهمواری روسازی توسط لیزر

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,904

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAAM03_049

تاریخ نمایه سازی: 12 فروردین 1385

چکیده مقاله:

با افزایش سرعت طرح و گسترش روز افزون ترافیک بین شهری و حمل و نقل درون شهری، نگرانی های متعددی در مدیریت راهها ایجاد گردید. با توجه به اینکه روسازی نقشی اساسی در کیفیت و ایمنی حمل و نقل ایفا می کند، تعریف شاخصی به منظور تعیین عمر باقیمانده روسازی و میزان کارایی روسازی در جهت خدمت رسانی به کاربران به عنوان یکی از اهداف تحقیقاتی قرار گرفت. برای تعیین شاخص هایی مانند PSI که نمایانگر وضعیت کیفی روسازی هستند نیاز به جمع آوری اطلاعات از سطح مسیر می باشد. در دستگاه های لیزری جمع آوری اطلاعات بر اساس اسکن لیزری سطح راه به صورت نوارهایی در امتداد مسیر راه و تلفیق و ذخیره سازی آن با اطلاعات مکانی مربوطه انجام می گیرد. اصول کلی سنجش ناهمواری ها در این روش بر اساس تعیین فاصله قسمت های مختلف سطح روسازی تا بخش لیزر دستگاه می باشد. با توجه به اینکه لیزر و متعلقات آن بر روی ماشین سوار شده و بر روی سطح جاده حرکت داده می شود، موقعیت آن نسبت به روسازی تابعی از موقعیت و نحوه قرارگیری ماشین می باشد. همچنین وضعیت قرارگیری و موقعیت اتومبیل نسبت به جاده متاثر از نحوه عملکرد راننده و میزان ناهمواری سطح بوده و باعث ورود خطاهای سیستماتیک در روند مشاهدات می گردد. در این ممقاله تلاش می گردد تا ضمن اشاره به نحوه عملکرد دستگاه های لیزری، با بهره گیری از تکنیک های نقشه برداری و الگوریتم های ژئوماتیک در ایجاد و گسترش شبکه تقاط کنترلی و تلفیق آن با دیتاهای جمع آوری شده از ناهمواری های سطح روسازی، روشی کارآمد جهت حذف خطاهای مذکور ارایه گردد.

نویسندگان

محمود عامری

استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

محسن محمدی مجد

دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران