بازیافت گرم آسفالت درجا مطالعه موردی: محور شیراز - دشت ارژن

بازیافت گرم آسفالت درجا ، شیوه ی نسبتا جدیدی در حوزه راهداری است که باعث کاهش هزینه های اجرایی در مقایسه با روکش آسفالت، جلوگیری از تخریب محیط زیست به دلیل نیاز کمتر به مصالح، جلوگیری از هدر رفت منابع نفتی کشور، مشکلات کمتر جهتهدایت ترافیک و بالا بودن سرعت اجرای پروژه می شود. هدف این پژوهش بررسی چگونگی انجام این روش و کیفیت نتایج آن می باشد. این پژوهش با استفاده از روش بازیافت گرم درجا در محور شیراز به دشت ارژن مطالعات و آزمایشهای لازم را به انجام رسانده که توسط کارفرما ) اداره کل راه و شهرسازی استان فارس( مورد حمایت قرار گرفت. پیمانکار این پروژه شرکت رهگشایان توران و دستگاه نظارت ،شرکت مهندسین مشاور فراشار آسیا بوده است. کنترل کیفی نیز توسط آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان فارس و تهران صورتگرفت. نمونه برداری اولیه از آسفالت قدیمی در محل بصورت سونداژ در هر 1000 متر در سمت راست ، وسط و چپ سونداژ بوده و آزمایشهای دانه بندی مصالح، درصد رطوبت مصالح، درصد قیر، کندروانی قیر برحسب پواز و سانتی استوکس و درجه نفوذ قیر در 25درجه سانتیگراد بر روی این نمونه ها انجام پذیرفت. حرارت دادن سطح مورد بازیافت با دستگاهای گرم کننده مخصوص با دمای 110 -150 درجه سانتی گراد و در نتیجه نرم شدن سطح آسفالت کهنه به وسیله دستگاه های پیش حرارتی انجام گرفت. در ادامه به کمک ماده جوان کننده بخشی از خواص از دست رفته ی قیر پیر شده احیا شد و در نهایت با اجرای یک لایه روکش بعد از بازیافت گرم درجایآسفالت موجود، با تراکم بوسیله ی غلتک های فلزی و لاستیکی عملیات بازیافت پایان یافت. در ادامه طرح اختلاط مورد اجرا به کمکآزمایش مقاومت کششی غیرمستقیم در آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت، که نشان دهنده ی بهبود قابل توجه خواص آسفالت پس از بازیافت گرم درجا می باشد. و همچنین رابطه ای برای پیش بینی مقاومت کششی نمونه های آسفالتی بعد از عملیات بازیافت گرم درجا ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

بازیافت گرم درجای آسفالت ، آزمایش کشش غیرمستقیم