ارزیابی ارتباط بین ریسک سیستماتیک با نسبت بدهی به جریان وجه نقد

هدف حسابداری ارائه بینش مالی ازداده ها و عملکرد سازمانی خاص به منظور کمک درتصمیم گیریهای خود است. در حالیکه ، هدف از تحقیقات حسابداری ارزیابی سودمندی اطلاعات حسابداری به سرمایه گذاران و کاربران دیگر گزارشگری مالی است ، که منبع بسیار مهمی برای اطلاعات مربوط به سرمایه گذار که برای هر تصمیم گیری سرمایه گذاری نیاز است . جریان وجه نقد ، اطلاعاتی را به کاربران صورتهای مالی خود در به دست آوردن اطلاعات مربوط در مورد استفاده از تمامی منابع مالی در طی یک دوره زمانی را می دهد 1 . بطور خاص ، صورت جریان نقدی نوعی از اطلاعات است که شامل جزئیات عملیات ، سرمایه گذاری ، . و فعالیتهای مالی را می دهد 2 صورتهای مالی تعهدی اطلاعاتی در مورد جریانهای نقدی منعکس نکرده و این یکی از ضعف های عمده صورتهای مالی تعهدی است . در چنین شرایطی فرض بر این است که فقدان اطلاعات لازم در باره جریان وجوه نقد می تواند موجب گمراهی تصمیم گیرندگان داخلی و خارجی شود . سرمایه گذاری از موارد ضروری و اساسی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی کشور است . از عوامل مؤثر در انتخاب سرمایه گذاری ، توجه سرمایه گذار به ریسک و بازده سرمایه گذاری است . سرمایه گذاران تلاش دارند منابع مالی خود را درجایی سرمایه گذاری نموده تا بیشترین بازده و کمترین ریسک را دارا باشد . بنابراین ، شرکتها باید درکنار تمرکز بر سود ، بر ریسک بعنوان عامل محدود کننده حداکثر شدن بازده نیز مدیریت نمایند . برخلاف بازده ، ریسک مفهومی ذهنی وغیرکمی بوده ، بدین جهت ، تلاش بیشتر صاحب نظران اقتصادی و مالی بر شناخت و اندازه گیری ریسک متمرکز شده است .بر اساس نظریه نوین پرتفوی ، ریسک به دو بخش ریسک سیستماتیک است که به کل بازار مرتبط است و ریسک غیر سیستماتیک است 3 که به شرایط خاص هر سهم بستگی دارد تقسیم می شود .

کلیدواژه ها:

ریسک سیستماتیک ، بدهی جاری و غیر جاری ، جریان وجه نقد عملیاتی