بررسی وضیعت گوش کردن در سازمان

قرن بیست و یکم و عصر ارتباطات ، جامعه امروزی را به تسخیر ابزار ها و ادوات مدرن ارتباطی در آورده است و گاه بشر بدون این ابزار ها به حدی است که بشر احساس می کند ، با وجود این ابزار ها به ارتباط رو در رو و حضوری با هم نوعان خود نیاز ندارد و تنها ارتباط را در قالب استفاده از ابزار و فناوری جست و جو می کند . در صورتی که مفهوم ارتباطات ، یکی از مفاهیم تاثیر گذار در بر قراری تماس با محیط هر فرد محسوب می شود . افرادی نیز وجود دارند که قادر به بر قراری ارتباط مفید و موثر با محیط اطراف خود نیستند . در این زمینه ، اخذ مهارت های ارتباط بین فردی ، مانند شنیدن ، گوش دادن ، یاد گرفتن و ... موجب خواهد شد تا در مواجهه با افراد به نحوه ی ارتباط توجه کنیم . ارتباط ، یکی از قدیمترین و در عین حال عالیترین دستاوردهای بشر بوده است . در اسلام نیز آموزههای نورانی فراوانی وجود دارد که پیروان خود را به ارتباطی موفق و مؤثر فرا میخواند . با توجه به این که بهره برداری مناسب از این سرمایه ملی در گرو وجود منابع انسانی کارآمد در حوزه تولید می باشد، لذا ضرورت دارد تا مطالعات گسترده و عمیقی از شناسایی ظرفیت دست اندرکاران بخش تولید صورت گیرد . در این راستا انتظار می رود تا این دسته از نیروهای انسانی، خود از مهارتهای ارتباطی مناسبی برخوردار باشندمحمدی، 1392. مهارت های ارتباطی در 4 شکل اصلی از ارتباط تبلور می یابد . انواع ارتباط به 4 نوع فردی، بین فردی، گروهی و جمعی تقسیم می شود . در ارتباط فردی، فرد با خود و در ارتباط بین فردی، یک انسان با انسانی دیگر و در ارتباط گروهی یک فرد با افراد دیگر و در ارتباط جمعی از طریق وسایل ارتباط جمعی مانند رادیو و تلویزیون با تعدادی زیادی افراد ارتباط برقرار می شود