ارزیابی کیفی و کمی تناسب اراضی بر روی ذرت دانه ای منطقه شیرین آب استان خوزستان

دراین پژوهش، ارزیابی تناسب کیفی اراضی ذرت دانه ای در ناحیه ای با وسعت ناخالص در حدود 9000 هکتاردرمنطقه شیرین آب شهرستان شوشتر انجام گردید. با مطالعه روش های موجود ارزیابی کیفی تناسب اراضی و با توجه به اطلاعات موجود هر دو روش محدودیت ساده و پارامتریک برای مطالعه انتخاب و مورد استفاده قرار گرفت. به منظور کنترل و به هنگام نمودن اطلاعات مربوط به خاک پس از بررسی گزارشهای خاکشناسی موجود، 8 سری خاک که از نظر وسعت سطوح بیشتری را در منطقه می پوشانند انتخاب و مطالعه گردید. پس از مطالعات و بررسی های صحرایی و مطالعات آزمایشگاهی، ویژگی های خصوصیات اراضی تعیین گردید. برای تعیین مشخصات اقلیمی از اطلاعات هواشناسی ایستگاه دزفول استفاده شد. محصول ذرت دانه ای بر اساس سطح زیرکشت، میزان عملکرد و شرایط اقلیمی منطقه انتخاب و با مقایسه نیازهای آنها با خصوصیات اراضی کلاس های تناسب برای هریک تعیین شد. نتایج بدست آمده به روش محدودیت ساده و پارامتریک نشان داد کلاس اقلیمی درمنطقه برای ذرت دانه ای نسبتاً مناسبS2و کلاس عمده سری های اراضی به روش محدودیت ساده نسبتاً مناسبS2 و به روش پارامتریک(استوری و ریشه دوم) به ترتیب دارای تناسب بحرانیS3 و تناسب نسبتاً مناسبS2 می باشد و نتایج ارزیابی کمی نشان می دهد عمده سری های اراضی دارای تناسب نسبتاًً مناسبS2 می باشند.

کلیدواژه ها:

تناسب اقلیمی ، تناسب کیفی و کمی اراضی ، خصوصیات اراضی ، ذرت دانه ای