بررسی عوامل تأثیر گذار بر ناپایداری سازههای آبخیزداری مطالعه موردی : حوضه آبخیز نشر- همدان

آبخیزداریبه مجموعهای از عملیاتهای مکانیکی اطلاق میشود که با مهار و نفوذ سیلاب بر روی عرصههای آبخوان موجباحیاءکمیو کیفی منابع آب و خاک، کاهشودر برخی اردحذفخسارتهای مستقیم وغیرمستقیم محیط زیست ودرنتیجه بهینهسازی منابع طبیعیمیشود.سازههای آبخیزداری به اشکال متنوعی همچون بندهای چپری، خشکهچین، تور سنگی و ملاتی اجرا میگردد. اهمیت آبخیزداری در حفظ و نگهداری و بهرهوری صحیح از جنگلها، مراتع، تأمین آب سدها، کاهش رسوبات دریاچهها و کاهش خسارات سیلابها امری مسلم است. بنابراین با توجه به اهداف آبخیزداری در نگهداری آب و خاک کشور و هزینههای صرف شدهالزامی است دلایل ناپایداری سازههای آبخیزداری بررسی گردد. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی چگونگی تخریب سازهها و عوامل موثر بر ناپایداری آنها در حوضه آبخیز نشر در 84 میباشد. جامعه آماری تحقیق مورد نظر 200 نفر از مهندسان آبخیزداری و ناظر بر اجرای پروژهها را - سال 85 تشکیل میدهند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 80 نفر از مهندسان انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه بوده که روایی آن با استفاده از نظرات کارشناسان و متخصصان مربوطه تأیید گردید. در این پژوهش علت تخریب سازهها دستهبندی و مشخص شده و با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، مهمترین عوامل موثر بر تخریب سازهها مشخص گردید. در پایان پیشنهادات متناسب با نتایج تحقیق ارائه خواهد شد

کلیدواژه ها:

ناپایداری ، سازههای آبخیزداری ، حوضه نشر- همدان