تأثیر میدان مغىاطیسی بر بیولیچینگ کنسانتره مس مجتمع مس سرچشمه با استفاده از باکتری های ترموفیل معتدل

استحصال مس از کنسانتره به روش رایج پیرومتالونرژی (تصفیه و ذوب) معایبی جون مصرف بالای انرژی و آلودگی محی زیست توسط گاز ((SO(2) و تولید گردوغبار را به همراه دارد. بنابراین سعی شده این روش با روش های دیگر مانند بیوهیدرومتالورژی (بیولیچینگ) جایگزین شود. بیولیچینگ کالکوپیریت فرایند کندی است و مطالعات بسیاری برای افزایش نرخ بیولیچینگ کالکوپیریت انجام گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر میدان مغناطیسی بر بیولیپینگ کنسانتره مس مجتمع مس سرچشمه با استفاده از باکتری های ترموفیل معتدل و نرخ بازیابی مس و آهن بوده است. نتایج حاصل از اندازه گیری کشش سطحی و شمارش باکتریایی بعد از 24 روز بیولیچینگ نشان داد که تحت تأثیر میدان مغناطیسی کشش سطحی نمونه ها کاهش و تعداد باکتری ها افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از آنالیز جذب اتمی تحت اعمال شدت میدان های مغناطیسی 3 و 5 میلی تسلا نشان داد که حداکثر بازیابی مس در شدت میدان مغناطیسی 3 میلی تسلا به دست آمد. میزان بازیابی مس و آهن در نمونه تحت میدان 3 میلی تسلا به ترتیب 41% و 10% و در نمونه بدون حضور میدان به ترتیب 35% و 9% بود که نشانه افزایش 6 درصدی نرخ بازیابی مس تحت تأثیر میدان مغناطیسی بود.

کلیدواژه ها:

بیولیپینگ ، میدان مغناطیسی ، ترموفیل معتدل ، کالکوپیریت ، کشش سطحی