تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت

اسانس ها به دلیل دارا بودن عطر و طعم های مشخص و علاوه بر آن دارا بودن طیف گسترده ای از خواص بیولوژیکی، از جمله، خواص آنتی اکسیدانی، ضدقارچی، آنتی باکتریال و حتی ضدتوموری به طور گسترده ای در صنایع دارویی، عطرسازی، ارایشی، بهداشتی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجایی که این ترکیبات ساختارهای بسیار ظریفی دارند عمدتاً در برابر شرایط محیطی، ناپایدار بوده و کارایی اصلی خود را از دست می دهند به همین دلیل تحقیقات و فناوری های جدیدی به منظور افزایش پایداری و ماندگاری اسانس ها (بهبود کارایی با حفظ ماهیت) و متناسب با آن، گسترده نمودن کاربرد اسانس ها، انجام پذیرفته است که فناوری انکپسوله نمودن در سیستم های مختلف کلوئیدی، مانند میکروکپسول، میکروسفر، نانوامولسیون و غیره از مهم ترین آنهاست. در این پژوهش میکروکپسولاسیون اسانس گل محمدی به منظور کاهش فراریت، افزایش ماندگاری، سهولت نگهداری، حمل و نقل و غیره مورد توجه قرار گرفته است. میکروکپسول ها با روش امولسیون سازی با تکنیک تبخیر حلال و با استفاده از پلیمرهای مختلف که به عنوان دیواره در ساخت میکروکپسول ها نقش اساسی دارند تهیه شدند. پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت با نسبت های مختلف به عنوان ماده دیواره انتخاب شدند. تأثیرات سه متغیر: غلظت پلیمر، مقدار امولسیفایر و نوع غیر حلال در راندمان این فرایند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اودراجیت، پلیمر مناسب تری برای انکپسولاسیون اسانس با استفاده از تکنیک امولسیون- تبخیر حلال می باشد. همچنین با توجه به نتایج حاصل، نوع پلیمر مورد استفاده، درصد حلال، نوع غیر حلال و درصد آن، امولسیفایر و سرعت هم زدن از جمله عواملی هستند که بر روی محصور سازی اسانس و رفتار رهایشی آن تأثیر می گذارند. بهترین نتایج برای فرمولاسیون به صورت درصد پلیمر اودراجیت: 5%، نسبت حلال به غیر حلال: 1:2/5 و درصد عامل پایدار کننده 1% به دست آمد. ماکزیمم بازدهی برای فرمولاسیون 76/7% و میزان بارگیری اسانس 11-9% می باشد. همچنین نتایج مطالعات رهایشی نشان می دهد که میزان رهایش در محیط اسیدی، 13/69% و در شرایط قلیایی 38/94% می باشد و جمع کل رهایش در 4 ساعت حدود 52/635% می باشد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، میکروکپسوله کردن ، رهایش کنترل شده ، پلیمر اودراجیت ، اتیل سلولز