تاثیر روانشناسی محیط درطراحی سیمای خانه های معاصر

خانه در وهله اول نوعی نهاد است و این نهاد برای مقاصد بسیار پیچیده ای به وجود آمده است سیمای خانه به عنوان چهره و صورت ان کلیتی از شکل ظاهری آن است که این کلیت تاثیر عاطفی - روانی خاص برانسان دارد درخانه سنتی ایرانی تک تک اجزا با تعادل و انسجام توازن و تناسب با هم ترکیب یافته بود و نشانه های محیطی چهره آن را بصورت یککل معنی دار با ترکیبی از صورت درون و بیرون به نمایش می گذاشت ولی درعمل ساختمان های امروزی تک تک و نه بصورت گروهی چنین شرایطی را القا نمی کنند سطوح وسیع و صاف مصالح صیقل یافته سرد نمایانگر دنجی مکانهایی که درداخل آن احجام یا پشت ان نما قرارگرفته اند نیستند عدم تعلق خاطر انسان به محیط و خانه های امروزی در اثر طراحی نامناسب و بی توجه به بستر محیطی منجر به ایجاد مکعبهایی با پوسته هایی رنگین شدهکه با حضور چند روزنه تعریف شده و بی هیچ نشانه ای از حضور آدمی دراین خانه ها بصورت منفرد درکنار هم قرار گرفته اند. دراین راستا با تعریف مفهوم سیماشناسی به عنوان شاخه ای از روانشناسی محیط به مقایسه تفاوتهای ساختاری چهره خانه های امروز و دیروز پرداخته و براین اساس به بیان انتظاراتی ازسیمای مسکن امروز پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، سیماشناسی ، خانه های معاصر ، خانه های سنتی ، نشانه