نگاهی نو به کیفیت ویژگی های محیط از دریچه ی روانشناسی محیط:جهت ارتقای کیفیت آموزش

اهمیت پرورش دانشجو درمحیطی که بتواند اوواستعدادهایش راهرچه بیشتر شکوفا سازد تا نهایت بازدهی را پس از اتمام تحصیلاتش داشته باشد بسیارحائزاهمیت می باشد پیرو این امر طراحی محیطی متناسب با نیازهای دانشجو دراولویت قرارمیگیرد برای دستیابی به این مهم باید به سراغ مبحثی نو درحیطه ی روانشناسی برویم روانشناسی محیط. درحقیقیت تمرکز این شاخه ازروانشناسی برروی چگونگی و چرایی رفتارهای محیطی مخاطب می باشد امروزه همه ما واقفیم که طراحی معمارانه نه برای ارضای نیازهای زیباشناسانه خالق بنا بلکه درجهت رفع نیازها و تامین محیطی بهتر برای استفاده کنندگان می باشد اغلب طراحان معتقدند که دیدگاه ما نباید طراح محور بلکه مخاطب محور باشد طراح باید درطراحی خود میزان پاسخ گویی محیط به نیازهای مخاطب را مدنظر قراربدهد بنابراین برای رسیدن به نتیجه مطلوب لازم است تا طرح ها براساس اهداف توقعات ارزشهای مخاطب خود همسو باشد بی دلیل نیست که بی توجهی به نیازهای روحی روانی دانشجویان به نوعی به بی تفاوتی و دلخوری آنان نسبت به محیط مورد تحصیل خود منجر شده است هدف اغلب راه های پیموده شده برای بهبود محیط اموزشی نه فقط ارتقای کیفیت محیط بلکه رسیدن به اهدافی ورای آن یعنی ارتقای سطح اموزش و خودشکوفایی دانشجو باشد بنابراین هدف ازتدوین این مقاله اشنایی با یکسری ازمفاهیم و مبانی طراحی براساس قابلیت های محیط می باشد درانتها یک نمونه موفق درزمان خودش را دراین حیطه مورد بررسی قرارداده ایم