بررسی تطبیقی هویت محله های شهری در بافت جدید و قدیم نمونه موردی محله باجک و محله سالاریه در شهر قم

احساس مانسبت به محیط تحت تاثیر ویژگیهای فردی و محیطی است اما همیشه محل زندگی نقش پررنگ را درحس مکان و هویت بخشی به انسان شهری داشته است مکان علاوه بربعد مادی ازبعد غیرمادی نیز برخوردار بوده و احساساتی درساکنان خود ایجاد می کند به واسطه این احساسات نوعی تعلق به مکان درافراد ایجادشده که منجر به شکل گیری هویت مکانی می شود درواقع آنچه شهرها را می سازد ساختمان ها و بناها نیست بلکه مردمی است که ساکن شهر هستند و به آن تعلق دارند مردمی با عقاید سلایق و فرهنگهای گوناگون که گردهم آمده و به شهر هویت می بخشند مفهوم محله و نگاه به آن دستخوش تغییرات بسیاری شده بطوریکه نگاه کیفی و ارزشی موجود درمحله های قدیمی ما با دیدگاه های سطحی و اقتصادی امروزی جایگزین شدها ست تبعات نامطلوب این موضوع درشهرها و رفتارساکنان قابل مشاهده است دراین پژوهش بااستفاده ازشیوه توصیفی تحلیلی به بررسی شاخصهای ه ویت شهری موجود دردومحله دربافت جدید و قدیم قم پرداخته میشود تا بتوان با اسیب شناسی این دومحله به واکاوی مفهوم حس تعلق و عوامل موثربرآن پرداخت هدف این تحقیق تحلیل شاخصهای هویت محله ای و مقایسه این دومحله است نتیجه این تحقیق نشان میدهد که هویت و عناصر هویت بخش درابعادزندگی انسان وابستگی و حس تعلق او به محل سکونت موجب ارامش و ایجاداعتمادبهنفس است

کلیدواژه ها:

هویت ، احساس تعلق ، طراحی محله ، محله های باجک و سالاریه