استفاده از انرژیهای طبیعی و حفظ محیط زیست در راستای معماری پایدار

باتوجه به رشد تکنولوژی وهمچنین رشد روزافزون جمعیت نیاز انسان به انرژی و استفاده ی آن درجهت آسایش درزندگی امری اجتناب ناپذیر است اما ایا چگونه میتوان نیازهای انسان به انرژی را برای نسلهای بعد تامین نمود؟ طبیعت ماورای ما درواقع مهمترین منبع تامین انرژی های موردنیاز و جایگزین منابع تجدید ناپذیر است استفاده ازانرژیهای طبیعی و بکارگیری آن سبب ایجاد و ساخت زندگی برمبنای اسایش و راحتی می باشد هدف کلی ازمعماری پایدار کاهش اسیب رساندن به محیط زیست منابع انرژی و طبیعت است انسان میتواند درسایه ی معماری پایدار نیازهای زندگی خود را با کمترین اسیب به طبیعت و محیط ماورای خود تامین نماید هدف ازمعماری پایدار توسعه ی پایدار می باشد یک اثرمعماری را زمانی میتوان پایدار نامید که برگرفته ازفرهنگ اقلیم و مصالح بومی روابط وعملکرد مناسب میان فضاهای آن درنظر گرفت این بناها بطور نسبی پایدار می باشند و هیچ بنایی بطور کامل پایدار نمی باشد چون نیازهای ما ازفضاهای معماری درطول زمان عوض میشود به همین دلیل ما درهرسبکی میتوانیم بطور نسبی معماری پایدار را داشته باشیم به شرطی که به شاخصهای این معماری نزدیک باشد انسان میتواند با کشف و خلاقیت درنحوه ی استفاده و ساخت ابزار امکانات و بهره گیری درست ازالگوی ساخت درطراحی ازانرژیهای پاک بهره ی کافی را ببرد و مسیر را برای نسلهای اینده هموارتر بسازد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، محیط زیست