صرفه جویی درمصرف انرژی در طراحی های معماری همگام به توسعه پایدار

مصرف انرژی در ساختمان متأثر از تکنیکهای متعددی است که تکنیکهای فعال و غیر فعال را شامل میشود. از جمله تکنیکهای فعالی مرتبط با بدنه ساختمان نوع مصالح، اندازه و نوع پنجره، عایق بندی حرارتی، بهرهگیری از انرژی خورشیدی و جهت گیری ساختمان است. بنابراین تجدید نظر در کیفیت طراحی معمارانه ساختمان ها بر اساس اصول اقلیمی در جهت بهینه سازی مصرف سوخت بسیار موثر خواهد بود و از طرف دیگر استفاده از تکنولوژیهای تجدیدپذیر می تواند مازاد انرژی ساختمانها را تأمین نماید و بخش اعظمی از مشکلات مربوط به انرژی های فسیلی را برطرف می نماید و از همه مهم تر بر اساسی رویکرد توسعه پایدار و معماری پایدار عمل خواهد کرد. با توجه به نقش موثر انرژی در توسعه پایدار و افزایش مصرف آن به موازات رشد جوامع بشری، عنایت به محدودیت منابع و پیشگیری از مواجه شدن با بحران انرژی، لزوم صرفهجویی از طریق مدیریت مصرف ضروری است. به ویژه مصرف بالای انرژی در ساختمانها از عمده ترین مشکلات کشورهای در حالی توسعه است که در عین دارای اثرات اقتصادی و زیست محیطی شایان توجهی است. هدف از مدیریت انرژی کاهش دادن و منطقی کردن مصرف انرژی به نحوی است که توجیه اقتصادی داشته و در عین حال منجر به بروز تاثیراتی منفی در سطح رفاه و آسایش حرارتی نگردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، طراحی معماری ، مصرف انرژی