اندازه گیری سرمایه فکری،گنجی پنهان در صورتهای مالی

در عصری که اقتصاد مبتنی بر دانایی است، سرمایه فکری در بسیاری از بنگاههای خصوصی و عمومی مهمترین منبع خلق ارزش میباشد. سرمایه فکری یک بنگاه اقتصادی، تجمیع دانش، توانایی، اثربخشی و انگیزه کارکنان و مشاوران یک بنگاه در خلقثروت میباشد. یکی ازمهم ترین چالشهاومشکلات سیستمهای حسابداری سنتی،عدم انعکاس ارزش سرمایههای فکری درصورتهای مالی وگزارشات واحدهای تجاری است. اندازه گیری سرمایه فکری به منظور مقایسه شرکتهای مختلف، تعیین ارزشواقعی آنها و حتی بهبود کنترل های آنها ضروری است. از آنجایی که سرمایه فکری کارکنان، طبق مفاهیم نظری گزارشگریمالی، در تعریف دارایی قرار میگیرد، لذا قبل از شناخت به اندازهگیری آن نیازمندیم. حرفه حسابداری و حسابداران نقش مهمی برای یافتن راههای موثر جهت کنترل و اندازه گیری و سنجش سرمایه های فکری بوسیله مدلها و روشهای ارزیابی این سرمایه هابر عهده دارند. بنابراین، هدف از این مقاله معرفی برخی از پرکاربردترین مدلهای کمی و کیفی اندازهگیری سرمایه فکری است.همچنین علاوه بر معرفی مدلهای مذکور، به برخی از تحقیقات گذشته که از این مدلها استفاده کردهاند، اشاره شده است. امید است بتوانیم با محاسبه سرمایه فکری خلایی که در حال حاضر در داراییهای نامشهود صورتهای مالی مشاهده مینمائیم، از بین برود.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه ساختاری ، سرمایه انسانی ، منابع انسانی ، اندازهگیری