بررسی علل افزایش سیلاب و راهکارهای مقابله با آن در استان تهران

روند رو به افزایش سیلاب در سالهای اخیر حاکی از آن است که اکثر مناطق کشور در معرض تهاجم سیلابهای مخرب قرار داشته و ابعاد خسارات و تلفات جانی و مالی سیل افزایش یافته است و محیط زیست بشر را با مخاطره مواجه ساخته است. چنانچه ابعاد و گستردگی پیامدهای وقوع سیل (مستقیم و غیرمستقیم) از لحاظ اقتصادی مورد ارزیابی قرار گیرد آنگاه پرداختن به مسائلی چون سیل در اولویت قرار می‌گیرد. در ایران از بررسی سیلهای خسارت آفرین 70 سال گذشته (1305ـ1375) که از طریق آرشیو روزنامه‌های اطلاعات و کیهان جمع‌آوری گردیده است،‌تعداد 2681 مورد سیل حادثه خیز به ثبت رسیده است. آخرین آمار منتشره تعداد دفعات وقوع سیل در طول سالهای 1330 تا 1380 را 3700 مورد اعلام نموده است. بر اساس آمار اخیر تعداد وقوع سیل در دهه 70 نسبت به دهه 30 تقریبا 10 برابر شده است. از این نظر درک علت واقعی بروز سیلاب‌های مخرب و خسارت آفرین از اهمیت شایان نوجهی برخوردار است زیرا می‌تواند در انتخاب استراتژی و راه حل‌های مناسب مورد استفاده قرار گیرد و از اقدامات نسنجیده و زیان‌های مالی آن (که مناسفانه به یک معضل تبدیل شده است) تا حدودی جلوگیری نماید. از آنجا که مباحث مطرح شده علل افزایش سیلا در محافل ذیصلاح در بسیاری از موارد بر حدس و گمان استوار بوده و پایه و اساس مستندی ندارد لذا تحقیق حاضر بر آن است تا با استفاده از آمار و ارقام موجود علت تخریب و تغییر کاربری اراضی مرتعی را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای عملی به منظور کاهش سیلابهای مخرب و تقلیل آنها را ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

‌ سیلاب ، استان تهران ، برآورد خطر