معرفی ماکروفسیل های گیاهی معدن زغالسنگ آبیک، قزوین

اصلی ترین سازندهای زغالدار در ایران شامل سازندهای شمشک و هجدک می باشند. معادن زغالسنگ موجود در سازندهای مذکور دارای فسیل های گیاهی خاصی هستند که سن زمین شناسی رتین- لیاس را برای سازند شمشک نشان می دهند. منطقه مورد مطالعه از نظر تقسیمات زمین شناختی در البرز مرکزی واقع شده است و از لحاظ چینه شناسی دارای تنوع زمانی زیادی است به طوری که از سنگ های قدیمی با سن پرکامبرین تا رسوبات عهد حاضر در آن دیده می شود. قدیم ترین سنگ ها در منطقه متعلق به سازند کهر می باشند که به طور تدریجی در زیر سازند سلطانیه قرار گرفته است. منطقه مورد مطالعه در شمال شهرستان آبیک واقع گردیده و سازند شمشک که شامل مجموعه ای از ماسه سنگ، سیلتستون، شیل و رس سنگ است در منطقه گسترش زیادی دارد. مطالعات انجام شده آب و هوای گرم و مرطوب نزدیک به نیمه حاریه ای را در زمان تشکیل این سازند نشان می دهند. برای مطالعه ماکروفسیل های گیاهی پس از بازدید مقدماتی از منطقه، افق های حاوی سنگواره های گیاهی تعیین شده و نمونه برداری سیستماتیک انجام گردید. در طی نمونه برداری حدود 150 نمونه جمع آوری شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه سطح نمونه را با برس های نرم تمیز نموده و با استفادهاز استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی مناسب مشخصات اصلی جهت رده بندی مشخص گردید. اصلی ترین جنس ها و گونه های شناسایی شده از سنگواره های گیاهی مورد مطالعه عبارتند از: Zamites gigas, Anomozamites inconstans, Pterophyllum longifolium, Ptilophyllum acutifolium, Dictyozamites falcate, Zamites gigas, Nilssoniopteris vittata, Williamsonia gigas, Cycadites cteis, Ctenis sulcicaulis, Pseudoctenis eathiensis , Nilssonia brevis, Beania sp.

کلیدواژه ها:

شمشک ، پالئوبوتانیک ، البرز مرکزی ، رتولیاس