فرانوگرایی در رهبری : رهبری خود خواه یا رهبری خدمتگزار ( نظریه ها ، مفاهیم و کاربردها )

فرانوگرایی در سازمان و مدیریت، رویکردی است برای مشاهده وضعیت موجود سازمان، انتقادکردن از آن و ارتقاء آن.فرانوگرایی در مدیریت سازمانها به معنی عدم پذیرش هرگونه قطعیت در زمینه ساختار، روش، مدل، تئوری است. سازمانهای فرانوگرا خصوصیاتی همچون پویایی، بهبود مستمر، کار تیمی، خلاقیت و در رهبری بر خدمتگزاری، یاددهی و یادگیری تاکید دارند. هدف این رویکرد ایجاد بهبودهایی در رهبری سازمانها و جوامع می باشد. رهبران موثر مشتاق خدمتگزاری هستند. آنان دارای ویژگیهایی همچون همدلی، دوراندیشی و گوش دادن موثر می باشند و همواره بدنبال آن هستند که به دیگران خدمت کنند ، نه اینکه دیگران به آنها خدمت کنند. این شیوه از رهبری بر روابط سالم و کارآیی در سازمان تاکید دارد. در مقابل رهبران خودخواه بیشتر به حفظ ارزش ، امنیت ، شأن و وجه اجتماعی ، شهرت ، راندمان اقتصادی ، مقام و دارایی توجه دارند. در مقابل رهبران خودخواه گمان می کنند آنها باید رهبری کنند و افراد از آنها پیروی کنند. یکی از جنبه های موفق طرح این موضوع این است که رهبران خدمتگزار در پایان باید بتوانند افراد زیردست خود را بر طبق این سبک رهبری آماده کرده باشند. همچنین شاخص های تشخیص رهبری خودخواه از خدمتگزار بیان خواهد شد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، روش کتابخانه ای است. در این پژوهش کلیه متون کتابخانه ای و الکترونیکی در دسترس پژوهشگران در زمینه رهبری خدمتگزار و رهبری خودخواه مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

رهبری خودخواه ، رهبری خدمتگزار ، اعتماد ، خدمت رسانی ، اندیشمندان غربی