نقش آموزش در دولت الکترونیک

درسالهای اخیرپیشرفت تکنولوژی و الکترونیکی شدن مراکزوسازمانهای دولتی وخصوصی،رشد قابل توجهی داشته است. سیستم های الکترونیکی مانند دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، شهرالکترونیکی واخیراً رای گیری الکترونیکی روزبه روزدرحال نفوذ به زندگی روزمره مردم هستند. تجربه نشان داده است که الکترونیکی کردن بخش یا بخشهایی از یک سازمان، رشدکیفی مناسبی درروند کاری آن سازمان داشته است اما این سیستم ها دارای معایب و مشکلات خاص خود هستند که روزبه روز باید اصلاح شوند.هر دورانی آموزش وپرورش ویژه خود را می طلبد . آموزش وپرورش آینده مبتنی بر دانایی و قوه تفکر و قدرت وخلاقیت است .مهارت های سطوح بالا ، تغییر مداوم و سریع نو آوری ها ، تحقیق، تنوع در آموزش ، آموزش انفرادی، تصمیم های گروهی ، توجه به نیازهای محلی و جمعی ، رو در رویی مستقیم با مسائل و حل فوری آنها به مدد اندیشه ، استفاده از دانش و فن آوری های پیشرفته ، اموزش ازراه دور ، استفاده از رایانه و ... از جمله ویژگی های آموزش وپرورش در قرن 21 خواهد بود فن آوری های اطلاعاتی و ارتباطی به سرعت ساختار اجتماعی و شیو ه های زندگی مردم را در جهان تغییر می دهند و برای ایجاد جامعه اطلاعاتی که در آن تولید اطلاعات و دانش علمی هدف است، رو به گسترش اند.جوامع اطلاعاتی ، زبان و ادبیات جدیدو خاص خود را دارند که به کلی باادبیات و مهارت های عصر کشاورزی و صنعت متفاوت است . در عصر دانایی جوامع برای توسعه خود به تولید و عرضه اطلاعات و دانش علمی می پردازند .در چنین جوامعی فن آوری اطلاعات و ارتباطات نفوذ و تأثیر بسیار چشمگبری در فن آوری آموزشی ، برنامه ریزی آموزشی و اجرای آن بر عهده دارند. به طوری که روز به روز اولویت های آموزش سنتی را به سرعت تغییر می دهند . به دیگر سخن دانش و مهارت های رسمی ، بخش نامه ای و قالبی به تدریج کمرنگ می شوند و اولویت های جدیدی مانند رشد عمومی و یادگبری خود –کنترل شده ، ضرورت و اهمیت بیشتری می یابند . از این طریق نقش معلم سنتی کم کم به گونه ای منطقی و اصولی تغییر می کند و معلمانی با نگرش های جدید علمی و فنی ، به مثابه کارشناس و متخصص شیو ه های یاد گیری ، خودآموزی ، خود رهبری و حساس در برابر ندانسته های خود قد علم می کنند و خود را در تولید و عرضه دانش علمی و حرفه معلمی ، موظف و مسئول می دانند .تمام این تغییرات گواه این است که فن آوری اطلاعات و ارتباطات به تدریج به عنصر ضروری برای اصلاحات آموزشی و نو آوری های جامعه کنونی بدل شده و نظام آموزشی مارا به عصر آموزش الکترونیکی ویا آموزش مجازی نزدیک میکند