تحلیل وبررسی تزئینات معماری اسلامی دردوره قاجار و تاثیرآن برایجاد حس مکان در تکیه عبدالحسین خانی شهرستان بابل

معماری اسلامی فضایی را به وجود می آورد که پاسخگوی نیازهای فطری انسان می باشد, معمار مسلمان با دیدگاه توحیدی و با هماهنگی در نقشها و رنگها, محیطی را با خلوص معنوی به وجود می آورد تکیه به عنوان یک بنای مذهبی بعد از مسجد نقش مهمی را در انتقال مفاهیم دینی ایفا می کند, در ایران اسلامی ساخت تکایا از دوره صفوی آغاز و در دوره قاجار به اوج شکوفایی خود رسید, تکیه ی عبدالحسین خانی یکی از تکایای ساخته شده دراین دوره می باشد کهتزئینات متنوع و زیادی در بخشهای مختلف آن به کار گرفته شده است, در این مقاله که بر اساس مطالعات کتابخانه ای, پژوهش های میدانی شکل گرفته است ابتدا به بحث کاربرد تزئینات در معماری اسلامی دوره قاجار پرداخته و اهمیت استفاده از آن را درتکیه عبدالحسین خانی مورد بررسی قرار می دهیم و در ادامه به این نتیجه می رسیم که نقش ها و رنگهای به کاررفته شده در تزئینات این بنا نه تنها سبب تحریک احساسات نشده بلکه فضایی روحانی, امن و آرام به وجود آورده است وهدف معمار آن از بهره گرفتن تناسبات, رنگها و نقش ها القای حس معنویت دراین مکان مذهبی بوده است.

کلیدواژه ها:

تزئینات ، تکیه ، معماری قاجار ، حس معنویت