عنوان: عدم وفاداری مردم شهرستان رودبار به معماری بومی خود پس از زلزله سال 1369
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 559
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAMU01_200
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
چکیده مقاله:
شهرستان رودبار واقع در جنوب غربی استان گیلان و دارای سابقه تاریخی معماری بالغ بر 2700 سال می باشد که در تپه کلورز رستم آباد به اکتشاف رسیده است. این شهرستان دارای آب و هوای کوهستانی و جلگه ای می باشد که به دلیل این شرایط از دو نوع معماری کوهستانی و جلگه ای برخوردار بوده است و در سازه های آن از متریال های بومی مانند چوب و سنگ و آجر استفاده می شده است. در زلزله سال 69 به علت تغییرات ساختاری که در معماری شهرستان قبل از زلزله آغاز شده بود بخش عظیمی از بناها به طور کامل تخریب یا آسیب کلی دید. پس از زلزله مهندسان و بخش دولتی مربوطه و غیردولتی از قرار شهرداری ها و نظام مهندسی بیشتر به ساخت ساختمان هایی با سازه های مقاوم در برابر زلزله پرداختند و حتی در طرح های هادی روستایی نیز به جای معماری بومی، که با شرایط اقلیمی سازگار بوده و در مقابل زلزله هایی به قدرت 0 ریشتر مقاوم می باشد هیچ گونه اشاره ای نشده، که نمونه بازچینی آن در موزه میراث روستایی گیلان موجود می باشد، و از معماری بومی به دور می باشد. به علت کمبود متریالی مانند چوب که نمی توان از جنگل ها تأمین نمود، باید از راهکارهای دیگری استفاده کرد که با شرایط بومی منطقه سازگاری داشته باشد تا هویت از دست رفته معماری شهرستان بازآفرینی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پدرام محمدی کیا آبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل مازندران ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :