بررسی و طراحی پارک های شهری مبتنی بر ارتقاء خلاقیت کودکان (نمونه موردی پارک آزادگان شهر یزد )

امروزه پارک های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی و عناصر جدایی ناپذیر مجتمع های زیستی و بخصوص کلانشهرها محسوب می شوند و در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی مردم نقش اساسی و مهمی را ایفا می نمایند. به همین دلیل است که پرداختن به ارتقاء و غنی سازی محیط آنها می تواند در رشد تعاملات اجتماعی و حتی نقش های مهمتری همانند آموزش شهروندان نیز موثر باشد اگر بخواهیم عوامل موثر شهر را تقسیم بندی نمائیم بدون تردید دو بخش عمده آن می تواند شامل مصرف کنندگان و کالبد آن شهر باشد و شهر مطلوب نیز محصول هماهنگی، همبستگی و تعامل این عوامل موثر باشد. در راستای هدف این پژوهش یعنی غنا بخشیدن به محیط پارک های شهری، و دستیابی به اصول طراحی اینگونه فضاها در جهت ارتقاء خلاقیت کودکان ایجاد می شوند، لذا برای نیل به این هدف نخست به بررسی نگرش در خصوص خلاقیت پذیری فضای پارک های شهری پرداخته می شود. عوامل موثر بر خلاقیت پذیری محیط پارک های شهری برای استفاده کودکان شامل سادگی محیطی، فضای تحریک کننده ذهن، محصولات فرهنگی، رنگ، آب، بازی های فردی و گروهی می باشد. روش کلی تحقیق به صورت روششناسانه و توصیفی- تحلیلی می باشد. گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای انجام شده است و از تکنیک فرایند سلسله مراتبی AHP به جهت مشخص شدن آلترناتیو بهینه استفاده شده است. در نتیجه کار به بررسی و طراحی مولفه های رشد، پرورش و بروز خلاقیت به وسیله بدست آوردن راهبرد هایی نظیر ایجاد فضاهای بروز خلاقیت در کودکان و چگونگی ایجاد ارتباط فضایی در سایت مورد نظر پرداخته و ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

پارک های شهری ، خلاقیت ، کودکان بازی های کودکان