نگرشی برطراحی معماری مجتمع های تجاری با رویکرد کاهش مصرف انرژی ( نمونه موردی: شهر تهران )

از عمده مشکلاتی که تمام کشورهای پیشرفته و در حال توسعه ( چه در زمینه تولید و بهره برداری و چه در زمینه ساختمان ) با آن روبرو هستند، مشکل تأمین انرژی و سوخت آن ها می باشد، از آن جا که مراکز تجاری به مدت طولانی در طی روز مورد استفاده قرار می گیرند، لازم است در آن ضوابط مشخصی برای تقلیل مصرف انرژی درنظر گرفته شود. از این رو چگونگی ساخت ابنیه به منظور تقلیل در مصرف انرژی در ساختمان، باید بگونه ای انجام پذیرد که هم از نظر طرح های تهیه شده و هم از نظر مصالح بکار گرفته شده، تدابیرو پیش بینی های لازم به عمل آید. مصالح ساختمانی تجدید پذیر و نیز بازیافت مصالح ساختمانی فرسوده از رویکردهای پایداری در صنعت ساختمان می باشد .هدف اصلی، تأمین انرژی با صرف کم ترین هزینه و بازدهی بلند مدت بر اساس اقلیم و میزان انرژی تأمین شده از منابع طبیعی است، که در این پژوهش به طراحی مجتمع های تجاری در شهر تهران که یکی از شهرهای بزرگ و آلوده کشور ایران است انجام می شود، و از اهداف دیگر نشان دادن یک الگوی مناسب روابط فضایی برای مجتمع های تجاری که بتواند در عین القاء حس زیبایی شناسی وآرامش و آسایش مصرف کنندگان، پرت مصرف انرژی را نیز به حداقل برساند. روش تحقیق این پژوهش، در بحث های شناخت مجتمع تجاری و معماری سبز و اصول کاهش مصرف انرژی، بصورت توصیفی و در بحث های تطبیق استاندارد های طراحی معماری مجتمع تجاری با رویکرد کاهش مصرف انرژی در منطقه ، بصورت تحلیلی انجام پذیرفته است. مطمئناً می توان از این راهکارها با تغییراتی اندک جهت همساز کردن با اقلیم هر منطقه در سایر شهرها و کشورهای سراسر جهان جهت تأمین انرژی ساختمان ها و بخصوص مجتمع های تجاری بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

تقلیل مصرف انرژی ، طراحی مجتمع تجاری ، پایداری ، معماری سبز