در مقوله مصالح و منابع جهت تدوین مقررات ملی ساختمان ایرانLeed تحلیل شاخصه های سامانه

تحول تکنولوژی و فن آوری ساخت ابنیه با سرعت روز افزونی در حال ارتقاء می باشد ، در مقوله مصالح و منابع نیز با تحول شگرفی مواجه هستیم ، آنچه نیاکان ما انجام می دادند به نوعی هماهنگی بین اقلیم و ابنیه بود، آنجا که اقلیم گرم و خشک بود استفاده از مواد و منابع دارای ظرفیت حرارتی بالا مزیت اساسی ساخت و ساز محسوب می شد ، و به همین ترتیب در برپایی سایر ابنیه نیز از مصالح بوم آورد استفاده می شد . روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش حاضر ؛ استدلال قیاسی ، کیفی و منطقی می باشد و از مطالعات کتابخانه ای جهت ارایه ادبیات موضوع مورد استفاده قرار گرفته است ، سوال اصلی پژوهش ارایه موازین ، اصول و معیارهایی جهت ارتقاء مبحث صرفه جویی در مصرف انرژی مقررات ملی ساختمان و افزودن مباحثی که مکمل آن است می باشد ، در دوران معاصر و با پیشرفت تکنولوژی مواد و منابع نوینی همجون مصالح هوشمند و مواد نانو وارد عرصه ساختمان سازی شده ، این مواد از اتلاف انرژی جلوگیری می کند و کمترین تخریب به محیط زیست را باعث می شوند، در مبحث صرفه جویی در مصرف انرژی و انطباق آن با مبحث لید ( معیاری برای ساختمان سبز ) پی به آن می بریم که برای مقررات ملی ساختمان ایران نیز بهتر است در جهت افزایش کارایی ابنیه به تخصیص معیار هایی بپردازیم ، در نگاه نخست شاید سهل آید لیکن این امر نیاز به پیش زمینه ای دارد و ارتقاء کیفی ساخت و ساز را با بستر سازی و لحاظ استاندارد هایی برای ابنیه می توان آغاز نمود و در مراحل بعدی به اتخاذ نشان هایی برای ساختمان همانند معیار های ساختمان های سبز ، لید پرداخت. در پایان تلاش برای ارایه فرضیه ای جهت تخصیص استاندارد و رتبه بندی کیفی مواد را مورد بررسی قرار می دهیم .

کلیدواژه ها:

مصالح بوم آورد ، مصالح هوشمند ، نانو فناوری ، معیار ساختمان های سبز leed ، مقررات ملی ساختمان