بررسی تاثیر الگوی توسعه پراکنده شهری بر میزان تولید مونوکسید کربن (بررسی موردی:دو ناحیه شهری شیراز)

ترافیک ناشی ازوسایل نقلیه موتوری یکی ازعوامل مهم ایجاد آلودگی هوا درکلانشهرهای کشورهایدرحا لتوسعه تلقی میگردد رشد و توسعه لجام گسیخته شهرها توام با فقدان سیستم حمل و نقلعمومی و برنامه ریزی کاربری اراضی موثر و کارامد سبب افزایش سفرهای روزانه با اتومبیل شخصی و درنتیجه تولید سطح بالایی ازگازهای گلخانه ای مونوکسید کربن و آلودگی هوا شده است دراین راستا شناخت عوامل موثربرتوسعه شکل شهر بصورت پراکنده می تواند دراستفاده ازاتومبیل و درنتیجه مصرف انرژی موثر باشد دراین مقاله نقش پراکندگی شهری برمیزان مصرف سوخت با توجه به یافته های حاصل از یک تحقیق تجربی مورد بررسی قرارگرفته است دراین تحقیق دو ناحیه مسکونی ازمحدوده منطقه یک شهرداری شیراز که ازنظر شاخصهای پراکندگی شهری دردو سطح متفاوت می باشند مطالعه شدها ست تعدادسفرهای روزانه انجام شده با اتومبیل شخصی توسط خانوارهای ساکن به عنوان شاخصی برای تولید منوکسید کربن بیان شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، مصرف سوخت ، توسعه شهری پراکنده