نقش بیوتکنولوژی در بررسی تنوع ژنتیکی، کشت و نگهداری گیاهان زراعیو اصلاح نباتات (مروری)

دردهه‌های اخیر افزایش بی‌رویه جمعیت و نیاز به تأمین مواد غذایی باعث شد که بیوتکنولوژی کشاورزی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. کشت بافت به عنوان یکی از بنیادی‌ ترین روش‌های بیوتکنولوژی امروزه به طور گسترده در علم کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته است. کشت سلول و بافت گیاهان به ویژه گیاهانی که از جنبه اقتصادی و غذایی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارند، بسیار ارزشمند است زیرا در مقایسه با روش‌های معمول کشت، در این تکنیک امکان تکثیر انبوه و سریع سلول‌ها و بافت‌های گیاهی با هزینه کمتر و تولید گیاهان سالم و عاری از هرگونه عامل بیماری‌زا،فراهم شده است. نشانگرهای DNA نیز به عنوان ابزاری مفید و دقیقی جهت بررسی روابط خویشاوندی و تکاملی، شناخت تنوع ژنتیکی، طبقه‌بندی ذخایرتوارثی، تعیین نقشه ژنتیکی و اصلاح نباتات به کار گرفته شده‌اند. در این مقاله نقش دانش بیوتکنولوژی در شناسایی، حفاظت از گونه‌های زراعی و اصلاح نباتات بررسی شد با توجه به مطالعات صورت گرفته می‌توان نتیجه گرفت که تولید محصولات زراعی با بالاترین کیفیت و کم‌ترین هزینه، حفظ خاک و کاهش اثرات مخرب کشاورزی بر محیط (به واسطه استفاده از سموم و آفت‌کش‌های شیمیایی) و استفاده بهینه از منابع محدود طبیعی از اهداف اصلی دانش بیوتکنولوژی کشاورزی می‌باشد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی کشاورزی ، نشانگرهای DNA ، کشت بافت گیاهی ، تنش‌های زیستی و غیر زیستی ، مهندسی ژنتیک ، اصلاح نباتات