بررسی وضعیت آسیب پذیری ساختمان های بتنی با کاربری مسکونی در شهرستان کاشمر

فرض رفتار خطی برای یک سازه به هنگام زلزله که به منظور سهولت در طراحی و با شرایط و ضوابط خاص صورت میگیرد هرچند برای طراحی پاره ای از سازه ها میتواند موثر و کافی باشد؛ ولیکن منطبق بر رفتار واقعی سازه نخواهد بود .تخمین درست از عملکرد و رفتار و پاسخهای سازه مستلزم انجام تحلیلهای غیرخطی است. به سخن دیگر برای طراحی و یا بهسازی سازه ها به گونه ای که بتوان شناخت بهتری از ماهیت رفتار و نوع پاسخها را به دست آورد بایستی تحلیلهای واقعی تر که همان تحلیلهای غیرخطی هستند را انجام داد. در این پژوهش به منظور بررسی وضعیت آسیب پذیری ساختمانهای بتنی با کاربری مسکونی در شهرستان کاشمر دو نمونه سازه ی بتنی با سیستمهای مختلف به عنوان مدلهای پژوهشی در نظر گرفته شده شد. این مدلها ابتدا با توجه به نقشه های موجود در نرم افزار 2000SAP مدل سازی شدند .سپس ارزیابی و مقایسه عملکرد سازه ها با توجه به اصول طراحی بر اساس عملکرد و دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود و با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی و تحلیل دینامیکی غیرخطی انجام گرفت. نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که سازه هایی که با ویرایش چهارم استاندارد 2800 طراحیشده بودند، عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشتند و سختی کلی این سازه ها جوابگوی سطح عملکرد ایمنی جانی بود. ولی سازه هایی که با ویرایش سوم استاندارد 2800 طراحی و اجراشده بودند در برخی از قسمتها بهخصوص در قسمتهایی از دیوار برشی دچار ضعف شده بودند و از عملکرد مورد انتظار دستورالعمل بهسازی لرزهای سازه های موجود، تجاوز کردهاند؛ و نیاز به مقاومسازی داشتند.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، سازه های مسکونی ، سطح عملکرد ، پوش اور