مقایسه تطبیقی الگوهای محیطی پارک ساحلی شغاب بوشهر و ساحل بابلسر

نخستین سکونتگاه های انسانی در حاشیه عرصه های آبی انتخاب و با توسعه و رونق روز افزون، بستر تعالی انسان و مهد تمدنهای باستانی گشتند. اما آنچه در مناطق ساحلی بیش از هر چیز اهمیت مییابد، حضور دریا و تمایل افراد برای ورود به آب است. به همین خاطر، وظیفه یک معمار منظر برای ایجاد فضایی دلپذیر در محیط ساحلی، با شناخت کیفیات دریا و نقش آن در منظر ساحلی آغاز میشود. در این راستا، با بررسی دو ساحل مذکور به عنوان نمونه، به اهمیت موضوع الگوهای محیطی پی برده و به این سوال پاسخ میدهیم که: طراحی منظر ساحلی با توجه به چه الگوهایی صورت میگیرد این مقاله بر آن است تا با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از شواهد دو نمونه از سواحل ایرانی، از لحاظ الگوهای محیطی به طور تطبیقی همراه با شیوه نتیجهگیری منطقی به بیان اشتراکات و افتراقات آنها بپردازد. نتایج حاصله حاکی از آن است که الگوهای محیطی یکی از کارکردهای اساسی طراحی منظر ساحلی است که موجب تغییرات بنیادی در خلق سواحل با ویژگیهای خاص هر منطقه میگردد. طراحان منظر با بکارگیری صحیح این الگوها به الگوهای ساحلی انسان محور دست مییابند و نهایتا به ارتقاء گردشگری ساحلی آن کمک مینمایند.

کلیدواژه ها:

ساحل ، پارک ساحلی شغیب ، ساحل بابلسر ، الگوهای محیطی