طراحی تالار شهر با رویکرد فضای تعاملی و مشارکت شهری

تالار شهردر واقع فضاهایی در راستای گفتگو وتعامل بین شهروندان و پاسخگویی به نیاز جامعه مدنی است، فضایی که از نظر روانی– عاطفی فعال و امکانات ارتباطاتی و رو در روی انسانی در درون اجتماع شهری ودر کالبدی سازمان یافته را فراهم می آورد. می توان گفت تالار شهر سمبل و نهاد شهر و مرکز گرد همایی های عمومی و ارتباط و تعامل میان مردم در عرصه مسایل شهری است. نقش این فضا در اکثر شهرهای دنیا ایجاد جاذبه و کنش برای همکاری مردم و فراهم آوردن زمینه های لازم برای ارتقاء کیفی و کمی خدمات و فضاهای شهری است. این فضاها سبب رونق حیات مدنی و اجتماعی شهر می شوند و به تبع آن اساسی ترین نیاز انسان یعنی نیاز به زندگی اجتماعی وکنش متقابل را مرتفع می سازد. چنین فضاهایی امکان کالبد یافتن اندیشه ها بروز رفتارهای اجتماعی وشکل گیری مشارکت مردمی را فراهم می آورند. در تالار شهر، آن دسته از تنگناها و گره های شهری مورد بررسی قرار می گیرد که دولت و نهادهای دیگر شهری به تنهایی قادر به حل آنها نیستند. مهمترین مخاطبان تالار شهر، شهروندان شهرند. شهروندان که برای ظهور خلاقیت های فردی و کسب تجربه ها و اندیشه های جدید فضاهایی مانند تالار شهر نیاز دارند. این پژوهش به بررسی موضوع تالار شهر با رویکرد تعاملی فضای شهری می پردازد. فرایند حاصل از این تحقیق به این نتیجه دست یافته است که رویکرد تعاملی در فضای بین کالبد و استفاده کنندگان از فضا ضروری بنظر می رسد. وجود بنایی با کارکرد های انعطاف پذیر در جهت تحقق بخشیدن به روحیه شهروندان و انتساب این فضاها در جهت پدیدارشناسی و کشف حقایق موجود در رابطه انسان و طبیعت کل موضوع تحقیق حاضر را ضروری می سازد .

کلیدواژه ها:

فضاهای تعاملی ، تالار شهر ، پدیدارشناسی ، مشارکت شهروندان