اصول طراحی مراکز آموزش عالی با رویکرد ارتقای خلاقیت

بخش اصلی و مرکزی زندگی هر انسانی را یادگیری شامل می شود، یادگیری نیز متاثر از محیط اطراف است که این محیط ها خود از عناصری تشکیل خواهند شد که دارای ویژگی ها و کیفیت های گوناگونی بوده و در ارتباط با یکدیگر معنادار می شوند و سبب ارتقا خلاقیت در دانش آموزان می شوند. امروزه نیز، با توسعه جوامع انسانی و تغییر شیوه زندگی و سکونت مردم، توجه معماران، طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضا و محیط های ساخته شده افزایش چشم گیری داشته است و معماران و شهرسازان امروزی در تلاشند که ارتباطی منطقی بین ساختار و طبیعت ایجاد کنندو مولفه های موثر بر تعامل انسان و محیط اطراف در محیط کالبدی را مورد بررسی قرار دهند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اصول طراحی مراکز آموزش عالی با رویکرد ارتقای خلاقیت می باشد و در این راستا،در ابتدا،مفهوم خلاقیت بررسی گردیده،و سپس مراحل آن،به تفصیل مورد بحث قرار می گیرد. پس از بررسی تاثیر فضا بر پرورش خلاقیت،طراحی دانشکده هنر و معماری با رویکرد افزایش خلاقیت مورد کنکاش قرار می گیرد. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که اگر محیط آموزشی بخواهد زمینه ی ثمربخشی برای نسل آینده باشد، محیط و ساختمان هایش می بایست خلاقانه باشند، نه تقلید شده. محیطی محرک برای آزاد کردن اندیشه و بیان خلاقانه، به همان اندازه روش تدریس دارای اهمیت است.

کلیدواژه ها:

اصول طراحی ، یادگیری ، مراکز آموزش عالی ، خلاقیت