بررسی و تحلیل علل و جریان های مهاجرت های بین استانی 90 _ 1375 مطالعه موردی؛ استان اصفهان

در دهه های اخیر، مهاجرتهای داخلی تاثیرات گستردهای بر پویایی جمعیت داشتهاست و ازمیان انواع مهاجرت داخلی، سهم مهاجرتهای بیناستانی در کشور ایران به طورقابل توجهی افزایش یافته است. از طرفی استان اصفهان نیز به یکی از استانهای مهاجرپذیر در موازنه مهاجرتی کشور مبدل شده است. بنابراین به نظر میرسد، بررسی و تحلیل مهاجرتهای بین استانی در سطح استانهای کشور به منظور شناخت تبادل جمعیتی و جلوگیری از پیامدهای زیانبار آن از اهمیت ویژه ای برخودار باشد. از اینرو این پژوهش به مطالعه پیرامون وضعیت و جریانهای مهاجرتهای بیناستانی بااستفاده از ماتریسهای مهاجرتی و تعیین مهمترین علل این مهاجرتها طی دوره 90_1375 در استان اصفهان پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع علی_همبستگی، جامعه آماری؛ شهرستانهای بیست ویک گانه استان اصفهان و روش مطالعه بهروش اسنادی است؛ به این صورت که اطلاعات وداده های تحقیق از نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس ومسکن، ماتریس مهاجرتی و سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی دو دوره سرشماری 85_1375 و 90_1385 استخراج شده است، سپس داده های مذکور را بااستفاده از تحلیل های ثانویه نرم افزارهایSpss, Excell، آماره های توصیفی و استنباطی پیرسون موردسنجش قرار داده و به نتایج زیر دست یافتهایم؛ تمرکزگرایی چشمگیری در اسکان مهاجران ورودی به چشم می خورد؛ به گونه ای که مقصد عمده مهاجران واردشده به استان اصفهان؛ شهرستان-های اصفهان و شهرستانهای مرکزی شامل؛ برخوار و میمه، لنجان، کاشان، نجفآباد میباشد. همچنین پدیده مهاجرت و فاصله رابطه ای معکوس دارد؛ به این صورت که بیشترین تبادل جمعیت استان با استانهای همجوار چون؛ تهران، خوزستان، چهارمحال بختیاری و فارس است. علاوه برآن دستیابی به اشتغال و تحصیل در درجه اول و دستیابی به مناطق با میزان خدمات، درصد شهرنشینی و جمعیت بالاتر در درجه دوم از مهمترین انگیزههای مهاجرتی طی دوره مطالعاتی مذکور به شمار میرود ،دراینراستا راهکارهایی چون: تدوین سیاستهای تعادل منطقه ای در جهت توزیع متعادل اسکان مهاجران و تقویت فرصت های اشتغال در شهرستانهای محروم، در جهت کاهش مهاجران خارج شده و جذب مهاجران از سایر استانها نیز ارایه شده است .

کلیدواژه ها:

استان اصفهان ، ضریب پیرسون ، علل مهاجرت ، مهاجرت بین استانی