بازطراحی فضاهای محلی با رویکرد شهر دوستدار کودک ، نمونه موردی محله خواجه نظام الملک، منطقه 7، شهر تهران

یکی از موارد مهم در عرصه های زندگی شهری، ایجاد فضاهای مناسب برای کودکان است.در این پژوهش سعی شده تا با تبیین الگوها و راهکارهای طراحی شهری دوستدار کودک برای شهر تهران به راهنمایی جامع و کاربردی دست پیدا کنیم.در فصل اول به کلیات تحقیق پرداخته شده است. در فصل دوم سعی شده با بررسی مبانی نظری روانشناسی کودک و بررسی مطالعات نظری و عملی پیشین به مدلی نظری برای آزمون سوالات و فرضیات دستیابیم. در فصل سوم روش تحقیق چارچوب نظری که تحلیل عاملی تاییدی می باشد معرفی شده و جامعه آماری تعیین شده است. در فصل چهارم محدوده پژوهش معرفی و تحلیل گردیده است.با توجه به خروجی های بدست آمده از تحلیل ها، می توان گفت که شهر دوستدار کودک، سعی در احقاق موارد زیر دارد: حق اظهار نظر درباره شهر مطلوب خود؛ حق مشارکت در تصمیمات در مورد شهر؛ حق مشارکت، جامعه و زندگی اجتماعی؛ حق دریافت خدمات اولیه مانند مراقبتهای بهداشتی و آموزشی؛ حق دسترسی به محیط کالبدی مرجح؛ حق ایمن ماندن از خشونت؛ مصونیت در برابر استثمار و سوء استفاده جنسی؛ حق زندگی و رشد در محیطی پاکیزه؛ مشارکت در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی؛ امکان رفت وآمد امن در گذرگاه ها و خیابان ها؛ امکان دیدن دوستان و برخورداری از فضای بازی مناسب؛ داشتن فضای سبز مناسب و در دسترسی در شهر و محله.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، فضاهای محلی ، تحلیل عاملی تاییدی ، محله خواجه نظام الملک