بررسی افزایش ایمنی عابرین پیاده با استفاده از پل عابر و بهبود وضعیت گردش به چپ تقاطع هم سطح سه راه

استفاده از پل های عابر پیاده یکی از روشهای ایمنی عابرین و از طرفی روان سازی ترافیک خیابان ها و تقاطع ها به شمار می رود که درصورت مکانیزه بودن آنها می توان درصد استفاده عابرین پیاده را از آن تا حد زیادی افزایش داد.علی رغم وجود برخی نقایص و تمایل کمتر عابرین برای استفاده از پل های عابر پیاده و با توجه به لزوم وجود پل های عابر به منظوربالا بردن ایمنی عابران باید به بررسی نقاط ضعف و قوت آن پرداخت و با رفع نقاط ضعف و همچنین دلایل عدم استفاده ی عابریندرصد استفاده ی آنها را از پل های عابرافزایش داد. از طرفی درصد بالایی از تصادفات عابرین پیاده مربوط به بخش چپگرد تقاطعمی باشد. معمولا در محل تقاطع ها ساماندهی حرکت گردش به چپ از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه بخش عمده ای ازتصادفات و نقاط برخورد در اثر گردش به چپ خودروهاست و با ساماندهی این بخش می توان تا حد زیادی ترافیک تقاطع و ایمنیعابرین پیاده را بهبود بخشید و این موضوع اهمیت استفاده از روشهای نوین و ابتکاری را نشان می دهد. استفاده از روشی که بتواند هردو موضوع مورد بحث یعنی ایمنی عابران پیاده و کاهش نقاط برخورد در تقاطع را تامین نماید موثر و مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ایمنی عابران پیاده ، پل عابر پیاده ، تقاطع هم سطح سه راه ، کاهش نقاط تلاقی ، چپگرد