باز طراحی باغ ایرانی با بهره گیری از گیاهان بومی با خاصیت دارویی و تاثیر آن بر جذب توریست :نمونه مورد مطالعه باغ جهان نما

توجه به شرایط اقلیمی و طبیعی و موقعیت مکانی محیط و منظر درتعریف معماری محیط اهمیت ویژه ای دارد و به کاهش مصرف منابع طبیعی وانرژی، کاهش آلودگی هوا، با به کارگیری همسازی محیط و بنا با یکدیگر و استفاده از مصالح قابل بازیافت و انرژی های تجدید پذیر اشاره می کند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اصول معماری بومی باغ جهان نما با گونه های گیاهی بومی با جذب توریست، و با بهره گیری از جداول توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، ماهیت کیفی و بر اساس روش تحلیل داده ها، توصیفی و پیمایشی می باشد. همچنین از روش کتابخانه ای و میدانی(مصاحبه) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. سوالات مصاحبه برای بررسی تاثیر گونه های گیاهی بومی با جذب توریست و با هدف بهبود محیط زیست می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل 50 تن از توریست های خارجی باغ جهان نما می باشد وشیوه نمونه گیری در این باغ، به صورت تصادفی و در ساعات و روزهای مختلف می باشد. با توجه به فرضیه تحقیق، نتایج حاصل از جدول تحلیلی آنالیزی نشان می دهد، باز طراحی باغ جهان نما با بهره گیری از ایده گودال باغچه و کاشت گیاهان بومی با خاصیت دارویی به دلیل دارا بودن رویکرد زیست محیطی، جذب توریست و همچنین عدم تغییر در ساختار اصلی تشکیل دهنده باغ، مورد تاییدمی باشد. با توجه به نقش مثبت معماری بومی و گونه های گیاهی بومی با خاصیت دارویی و تاثیر مثبت آنها بر بهبود محیط زیست پیشنهاداتی برای باز طراحی باغ جهان نما با بهره گیری از ایده گودال باغچه با کشت گیاهان دارویی در قالب طرح های 2 بعدی و 3 بعدی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، گیاهان بومی دارویی ، محیط زیست ، توریست